ขอโทษที พี่จ๋า อย่าได้เกียจ
จะหยามเหยียด เดียดฉันท์ นั้นยังได้
แต่ที่เผย เอ่ยหลอก บอกเธอไป
รู้บ้างไหม ว่าฉันห่วง กลัวทรวงตรม
คำโกหก พกเพ้อ เสนอนั้น
เพราะเกรงหวั่น ว่าความจริง ยิ่งทับถม
ทำให้ใน ใจเธอ ต้องเจอปม
แลขื่นขม อุรา น้ำตาริน
ที่ลวงหลอก บอกไป ใช่ว่าเง่า
หรือเติมเขา เอาใส่ ให้ไถดิน
แต่เพราะปัก รักจริง ยิ่งชีวิน
จึงปล้อนปลิ้น ลวงไป ในเนื้อคำ
อย่าเกียจเลย เธอจ๋า อย่าเกียจฉัน
ด้วยคำนั้น กลั่นกวง ลวงเธอช้ำ
จำตัดพ้อ ต่อว่า วาจานำ
ฤาเหยียบย่ำ ทำร้าย ยอมได้เออ
.
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น