---->>
ดอกไม้เล็ก ดอกหนึ่ง ซึ่งเธอมอบ
ฉันขอกอปร เก็บไว้ ให้สมค่า
เหมือนดังที่ เธอเฝ้าดู แต่อยู่มา
จากต้นกล้า เจริญโต โผ่ผลิใบ
ถึงดอกแร้ง แห้งกร้าน ตามกาลผัน
แต่ว่าฉัน นั้นจะเหน็บ เก็บมันไว้
ในหนังสือ หรือสมุด จุดษรไขว้
เขียนความใน ให้จำ คนนำมา
ได้ไม่ลืม คนเคยให้ ในวันนี้
อักษรสี ที่เพียร เขียนเตือนตรา
ว่าคนให้ ไม้ดอก ดอกหนึ่งมา
เขาฟูมฟัก รักษา ด้วยยาใจ
เป็นดอกงาม ตามพันธ์ เธอสรรเสก
สวยเป็นเอก กว่าทุกดอก ออกไสว
งามจากราก จากต้น ก้นหทัย
คือดอกไม้ ในมือ ที่ถือกำ
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น