---->>
ที่ ชี้ช่อง บอกชัด คัดภาพสรรค์
อธิบาย ให้เข้าใจ ได้รู้ทัน
น้องนี้ นั้น ขอขอบคุณ อุ่นน้ำใจ
++
ลืมก็อยาก รักก็ช้ำ จำก็เจ็บ
ด้วยใจเก็บ เธอไว้ ในสี่ห้อง
ไม่อาจกลบ ลบลา คลาที่ครอง
จึงจำจอง ต้องเก็บ เจ็บเรื่อยไป
++
เราต่างกัน มั่นใจ ในตัวกัน
ทุก ทุกวัน นั้นหนา ไม่ล้าหลัง
ทางที่ไกล ใจไม่ไกล ให้รักพัง
เชื่อ กำลัง แรงรัก จักคงทน
++
สุดที่สุด ของใจ ในดวงจิต
ตอบลบสุดที่สุด ของความคิด ชิดเคียงเพ้อ
สุดที่สุด ของรัก ภักเสมอ
สุดที่สุด แรกเจอ เธอตรึงใจ
ภาพวาด
ถึงใครกลาง ระหว่างรัก มิหักได้
ตอบลบเพราะหัวใจ ใจเรา เข้าเสริมส่ง
ต่อให้แดน แคว้นไกล ใจยังคง
แลมั่นตรง อยู่ดี มิมีแปร
ภาพวาด
กุหลาบแดง แฝงไว้ ด้วยใจนี้
ตอบลบขอบ คุณพี่ ที่แลดู อยู่เสมอ
ทุกช่อดอก บอกถึงค่า ว่าเลิศเลอ
น้ำตา เอ่อ เมื่อพี่หอบ มอบส่งมา
ก็ข้าเลว เลียนาย กายไม่เหนื่อย
ตอบลบแถม ไม่เมื่อย แค่เกาะขา เงินมาเข้า
นายก็BA โดนป้อ ยอเบา.เบา
เลื่อน ขั้นเอา ให้เป็นใหญ่ ไม่ดูคน
ขอบคุณพี่ ที่เห็นน้อง มิหมองค่า
ตอบลบมี ราคา ในใจ ให้พร่ำเพ้อ
เศษพลอยน้อย ด้วยค่า พี่หาเจอ
ความเลิศเลอ ของใจ หทันกานต์
หล่อเพียงรูป จูบไม่หอม จะกล่อมจิต
ตอบลบสวยเป็นพิษ คิดแต่ร้าย คล้ายกระหัง(555)
หากหล่อสวย ด้วยหัวใจ หทัยจัง
คง เหมือนดัง เพชรวาว พราวแสงงาม
ขอยึดหลัง พระธรรม ให้นำทาง
ตอบลบเป็นที่ว่าง ขออุรา คราหวั่นไหว
ใช้นะโม มาตั้ง ฝังเจ็บใน
เพื่อยาให้ ใจแก้ว มีแนวทาง
ภาพวาด
ฝันหลายสิ่ง หลายอย่าง ในทางฝัน
ตอบลบฝันว่าฉัน นั้นหนา มาเจอผี
ฝันว่าวิ่ง หัวซุก ใครปลุกที
หมดแรงหนี แล้วหนา อ่า..ทำไง
ภาพวาด
ขอร่วมเชิญ ต่อกลอน อักษรสรรค์
ตอบลบเพื่อสารฝัน กันสนุก ปลุกใจหนา
จากบทแรก จนบทท้าย สายวรา
ให้เร็วมา เร็วไว ใจนักกลอน
มีความทุกข์ สุขใด อะไรค้าง
เชิญร้อยวาง ตรงนี้ ที่บ้านษร
อย่าเก็บไว้ ในใจ ให้เร้ารอน
จะบั่นทอน จิตตัว จนมัวมน
ภาพวาด
ขอบคุณที่ แวะเข้า ให้เราเห็น
ตอบลบขอบคุณยิ้ม ทะเร้น เช่นเสนอ
ขอบคุณคำ ง่ายง่าย ให้พบเจอ
ขอบคุณเธอ เกลอกลอน ษรวรา
ภาพวาด
ขอขอบคุณ ที่ทักทาย คุณลายลม
ตอบลบน้ำคำคม ษรสือ คือกำลัง
หนึ่งประโยค ก็เป็น เช่นความหวัง
ที่ฉุดรั้ง เพื่อนนี้ ให้มีแรง
ภาพวาด
เหตุผล ที่ทนเจ็บ
ตอบลบเพราะอยากเก็บ เธอเอาไว้
หลาย สิ่ง ยิ่งเร้าใจ
จึงช้ำใน ให้ทุกข์ทน
เหตุผล ที่ทนฝืน
เพราะ ทุกคืน ยืนหมองหม่น
เหม่อลอย น้อยใจคน
เป็นเหตุผล ทนทำใจ
ภาพ วาด
เมื่อเธอถาม ความมา ที่ว่านั้น
ตอบลบขอตอบกัน ตรงนี้ วลีให้
ฉันไม่ภัก รักเลย ขอเอ่ยไป
แลจำไว้ อย่ามาใกล้ ให้รำคาญ
ภาพวาด
ตายเพราะรัก ภักใจ ให้ส่งยื่น
ตอบลบทุกวันคืน กลืนน้ำตา พาพร่ำเพ้อ
อยากเคียงใกล้ อยากชิด สนิทเออ
อยากพบเจอ เธอเคียง เพียงคนเดียว
ภาพวาด
เมื่อมีรัก แล้วมันเจ็บ เหน็บดวงจิต
ตอบลบแล้วใยคิด ชิดอยู่ เป็นคู่ใกล้
ตัดใจเถิด ตัดออก นอกหทัย
อย่าคงไว้ ให้ช้ำ ระกำนาน
ภาพวาด
ขอแค่เพียง ได้คิดถึง
ตอบลบแลคะนึง ถึงเจ้านั้น
ขอแค่เพียง ได้เคียงฝัน
ขอทุกวัน ฉันดีใจ
ก็ เท่านี้ นี่แหละหนา
ที่อุรา พาหวังไว้
คิดถึงกัน วันห่างไกล
ก็ ยิ้มได้ ใจยินดี
ภาพวาด
เห็นกลอนต่อ ทอสาย ลายสือสาส์น
ตอบลบให้ ชื่นบาน งานกลอน ษรแจ่มแจ้ง
ด้วยชอบนัก รักรส บทแสดง
ขอเป็นแรง แห่งใจ ให้เติมเต็ม
ภาพวาด
หอมแก้มซ้าย หอมแก้มขวา ท่าจะหาย
ตอบลบกอด แนบกาย กับพี่แดง เป็นแรงหวัง
ยิ้มส่งให้ คล้ายคิดถึง กันบ้างยัง
ขอ อ้อนมั่ง นะพี่สาว พราวพริ้มงาม
ภาพวาด
อย่าเปรียบชม คมวลี ดีจนเกิน
ตอบลบเมื่ออายเขิน อาจมืดมน จนความษร
ใจประดิษฐ์ คิดไม่ได้ ในบทตอน
จึงใคร่วอน อย่าป้อนคม ชมคำเพลิน
แต่งเล่นเล่น เห็นสนุก สุขสดใส
ร้อยคำ ไทย จินตนาฯ มาเอ่ยเอิ้น
หากผิดพลาด วาดษร กลอนขาดเกิน
อยากเชื้อ เชิญ ให้วิจารย์ ทุกกานท์กลอน
ภาพวาด
ไม่คืนให้ ได้ไหม หัวใจรัก
ตอบลบอยากเก็บภัก เป็นหลักฝัน วันหลับตื่น
แม้หมดรัก กับไป ใจเป็นอื่น
ก็อยากยืน เคียงข้าง แม้ทางเกลอ
ให้ไม่ได้ เชียวหรือ ถือน้ำจิต
แค่เพียง สิทธิ์ ความเป็นเพื่อน เตือนเสมอ
หรือว่าแค่ เพียงเท่านี้ ที่ขอเธอ
ก็ ต้องเพ้อ เพราะมาก หากให้กัน
ภาพวาด
จะกี่เล่ม เต็มใจ ได้เลยพี่
ตอบลบน้องคนนี้ มีจิต คิดเสกสรรค์
อยากจะทอ ต่อไป ให้เมามัน
แต่พี่นั้น อย่าเบื่อก่อน จรหนีไกล
ภาพวาด
โดนลวงรัก หักให้ ใจเป็นแผล
ตอบลบช้ำดวงแด แท้หนา อุราไหว
โอ้คนดี พี่เจ็บ เหน็บหทัย
ช้ำ ทรวงใน ไห้สะอื่น ต้องกลืนตรม
พี่ถนอม กล่อมรัก แลภักมั่น
แต่ เจ้านั้น ผันเปลี่ยน เวียนให้..ข่ม
ไม่จริงจัง ฝังใจ ใคร่ชื่นชม
เลย ระทม จมโศก วิโยคใจ
ภาพวาด
เพียงรอยยิ้ม อิ่มอาบ เป็นภาพซึ้ง
ตอบลบตราติดตรึง ถึงใจ ไม่หวั่นไหว
ถึงเขตแดน แคว้นต่าง ห่างกันไกล
จะตราไว้ ในใจ ไม่ลืมเลือน
สายตาวาว พราววิบ ระยิบยับ
จะประดับ กับจิต ติดเสมือน
ต่อให้ห่าง ร้างไกล ใจยิ่งเตือน
ไม่คลายเงื่อน เลื่อนหลุด ผุดยิ้มพาย
ภาพวาด
น้องก็คิด จิตใฝ่ ใครครวญคร่ำ
ตอบลบแสนเจ็บช้ำ ร่ำหา พาหมองศรี
โอ่พี่ท่าน ผ่านผัน วันเป็นปี
น้องคนดี นี้คะนึง ถึงนะเออ
ภาพวาด
รู้อย่างไร ใจนี้ มีคู่ครอง
ตอบลบแท้ทุกห้อง น้องยังว่าง อย่างเสมอ
รอพี่ชาย นายเดียว เกี่ยวใจเออ
ช่วยเสนอ รักจริง มิ่งขวัญใจ
ภาพวาด
ถึงมิเป็น เช่นภาพ คราบน้ำมัน
ตอบลบถึงค่านั้น พลันด้อย น้อยกว่าไหน
ถึงมิมี ดีเด่น เฉกเช่นใคร
แต่หัวใจ ไม่เคยแพ้ เพียงแค่ทาง
ภาพวาด
ฟังลายษร กลอนกาท์ สารถ้อยคำ
ตอบลบทุกลำนำ น้ำเนื้อ เมื่อเอื้อนเอ่ย
บอกถึงความ ภาคภูมิใจ ในคำเชย
โอ้คุณเอ๋ย เผยมา น่าเที่ยวจริง
ภาพวาด
ทั้งหัวใจ ให้ไว้ ได้เพียงเธอ
ตอบลบรักเสนอ เพ้อปอง ครองเคียงใกล้
ชิดเคียงฝัน มั่นรัก ภักทรวงใน
ตราตรึงไว้ ใจเรา ดังเงาตาม
เธอคนนี้ ที่รัก ภักในจิต
จะขอชิด สนิทแนบ แอบใจหวาม
คู่เคียงครอง สองเรา ทุกเช้ายาม
คอยไตร่ถาม ความเป็นไป ของใจกัน
ภาพวาด
หากพี่ท้อ ขอให้รู้ น้องอยู่เคียง
ตอบลบใช่แค่เพียง สำเนียงษร เป็นกลอนอ้าง
หากแต่คำ ลำนำนี้ ที่น้องวาง
เป็นใจกลาง หว่างฤดี แด่พี่เธอ
ภาพวาด
จะวันนี้ วันหน้า ข้าต้องสู้
ตอบลบจะยืนอยู่ อยู่ยืน ฝืนแกร่งกล้า
จะโชคร้าย โชคดี มีน้ำตา
จะโศกา อุราตรม มิล้มกาย
จะ อ่อนแอ แค่ไหน ใจไม่หวั่น
จะคงมั่น ใจสุด ถึงจุดหมาย
จะมีหวัง กำลัง ถึงฝั่งปลาย
จะไม่หน่าย แม้ปัญหา มาเร้ารุม
ภาพวาด
มีใจ ไว้เรียง เพื่อเคียงคู่
ตอบลบรักชู อยู่ข้าง มิห่างหาย
มีเธอ เพ้อถึง เป็นหนึ่งชาย
เคียงกาย สายใย ไม่ห่างกัน
มี รัก ภักตรา อุราซึ้ง
คะนึง ถึงใจ ให้ใฝ่ฝัน
มีเรา เคล้าอยู่ คู่สัมพันธ์
ทุกวัน มั่นไว้ ในรักเรา
ภาพวาด
จะมีเรา เข้าใจ ไปตลอด
ตอบลบตะกองกอด ยอดยิ่ง มิ่งขวัญน้อง
จะมีพี่ นี้เรียง เคียงใจปอง
สัญญาของ สองเรา ในเงาใจ
ภาพวาด
เห็นลายลักษณ์ ถักถ้อย ร้อยเรียงคำ
ตอบลบให้ชื่นฉ่ำ น้ำคลอ ทอสุกใส
จดหมายฝาก จากคน หนทางไกล
อุ่นทรวงใน ในลายเส้น เน้นถ้อยคำ
ภาพวาด
ใจอ่อนแอ แค่เห็น เป็นไหลหลง
ตอบลบไม่มั่นคง ตรงจุด...สุดเอมอิ่ม
แค่เพียงแล แค่ลัก วงพักตร์พิมพ์
ชั่งเปรม ปิ่ม อิ่มอุ่น ละมุนไม
ภาพวาด
อภัยให้ ง่ายง่าย ได้ไงกัน
ตอบลบในเมื่อใจ คนนั้น ไม่มั่นไว้
สับเปลี่ยนคู่ อยู่เคียง เพียงผันไป
เจ็บที่ได้ ใช่ฉัน นั้นคนเดียว
ภาพวาด
เหนื่อยเรื่องรัก ภักใจ คงหายยาก
ตอบลบช้ำมิจาก ฝากเจ็บ ต้องเก็บไว้
เหนื่อยเรื่องอื่น หมื่นแสน มิแค้นใจ
แต่ เหนื่อยใน ไหม้หม่น เพราะคนแปร
ชีวิตมี ที่ทาง ให้ย่างไป
จะ ไกลใกล้ ให้รู้ เราสู้แน่
ต่อให้เจอ อุปสรรค หนักดวงแด
มิอ่อนแอ แท้ท้อ ขอสู้ไป
ภาพวาด
คำแก้ตัว รัวลิ้น คำปลิ้นปล้อน
ตอบลบคนกะล่อน หลอนหลอก บอกมานี้
เชื่อไม่ได้ ให้ซึ้ง ถึงวจี
ขอโทษที พี่เจ้า เรารู้ทัน
ภาพวาด
คำแก้ตัว รัวลิ้น คำปลิ้นปล้อน
ตอบลบคนกะล่อน หลอนหลอก บอกมานี้
เชื่อไม่ได้ ให้ซึ้ง ถึงวจี
ขอโทษที พี่เจ้า เรารู้ทัน
ภาพวาด
พี่เอาสาก ฝาดหัว ตัวภาพขอ
ตอบลบภาพจะใช้ ปังตอ ขอแวะไส้
จับมาแกง มาต้ม สมหทัย
แล้วเทให้ หมาทาน ทั่วบ้านเลย
ภาพวาด
เอาน้ำยา ล้างจาน ผสานค้น
ตอบลบรดใจคน หลายจิต คิดกัดกร่อน
เอาน้ำเลือด เชือดจากอก ตกตะกอน
ใส่ตะแกง เพื่อร่อน หากรัดจริง
ภาพวาด
ใจไม่จริง คนเรา สุดเข้าใจ
ตอบลบใจหม่นไหม้ ใช้กล จึงทนช้ำ
ใจแย่แย่ แปรผก อกระกำ
ใจเหยียบย้ำ ซ้ำจุด ต้องทรุดใจ
ภาพ วาด
ห้องที่สอง น้องขอสาด ราดด้วยกรด
ตอบลบเทลงรด หยด ณ ทรวง ด้วงใจเพ้อ
เอาให้แสบ แทบวาย มลายเออ
เพราะทินเจอร์ คงไม่พอ พ่อหลายใจ
ภาพวาด
ฟังลำนำ คำขาน ผ่านเส้นสาย
ตอบลบวาดลวดลาย ปลายใจ ใช้เน้นย้ำ
ถึงพี่แดง คนดี ช่วยชี้นำ
หากภาพทำ สิ่งใดผิด คิดพลาดไป
จะติว่า หรือไร ได้ทั้งหมด
เป็นตามกฎ ภาพพร้อม ยอมรับได้
ช่วยสั่งสอน กลอนกานท์ ผ่านเส้นใย
อย่าทิ้งไป ให้หนู อยู่คนเดียว
ภาพวาด
เหม่อมองปลาย สายฝน ที่หล่นร่วง
ตอบลบให้แดดวง ทรวงใน ใจไหวอ่อน
มีน้ำตา ทาทาบ อาบหน้าปอน
สุดบั่นทอน ก้อนสะอื้น รื่นประดัง
เหงาและเศร้า เราโศก วิโยคหวั่น
ทุกคืนวัน นั้นตรม จมความหวัง
จะมองแล แม้ทางใด ในภวังค์
เหมือนโดนสั่ง ทำได้ ไร้วิญญา
ภาพวาด
จะกักขัง ไว้ไย ใจไม่อยู่
ตอบลบรู้ทั้งรู้ คู่เรียง เพียงทายทัก
เธอเจอใหม่ ใจปอง ครองเคียงพัก
จะหาญหัก รักไป ใครรั้งได้
ภาพวาด
ใครว่าหญ้า พาต่ำ ให้ย่ำเหยียบ
ตอบลบใครเขาเปรียบ เที่ยบให้ ใจเจ้าเพ้อ
ใครเขาว่า อย่าได้สน หม่นเลยเออ
คุณค่าเจอ เธอมีอยู่ ฉันรู้ดี
ใครนับร้อย คอยว่า หามีฤทธิ์
เท่ากับจิต คิดไป กระไรนี่
เธออย่าสน หม่นไป ให้หมองศรี
ใจที่มี ดีกว่าใด ไหนเปรียบปาน
ภาพวาด
โชคชะตา ฟ้าลิขิต หรือจิตเลือก
ตอบลบแท้เพียงเปลือก เสือกโทษ โกรธไม่สม
ทำเอาเอง เกรงสิ่งใด เมื่อได้ตรม
ทุกข์ระทม จมจับ สมกับทำ
ชีวิตคน ด้นดัน ต้องฟันฝ่า
อย่ามัวล้า พาเศร้า เฝ้าแต่ช้ำ
ทุกข์ที่มี มีนี้ ก็ที่กรรม
ใครใช้ทำ...เรา นั้นเอง เกรงอะไร
ภาพวาด
ณ ที่นี้ ที่เรา เคล้าเคียงข้าง
ตอบลบในเส้นทาง ย่างใกล้ ใจสุขสม
แต่บัดนี้ เหลือแต่ แค่ความตรม
ก้าวซานซม ผู้เดียว เปลี่ยวเหลือใจ
หนทางยาว ราวไกล จะไม่สุด
ใครจะฉุด รุดร่าง ย่างเคียงใกล้
หรือว่าต้อง หมองหม่น ทนเดินไป
ถึงเส้นชัย ไร้ค่า น้ำตาปอน
แผ่นกระดาน สะพานยาว ราวสุดฟ้า
อ่อนแรงล้า กว่าจะไป ใจไหวอ่อน
ทนเอ๋ยทน ทนไป ใจรานรอน
ความอาทร ก่อนเคยมี อยู่ที่ใด
ภาพวาด
กลางสายฝน ทนช้ำ ระกำเหลือ
ตอบลบกลายเป็นเหยื่อ เมื่อแรงลม พัดพรมใกล้
ผิวบางบาง ร่างนอก ชอกช้ำไป
เหลือทิ้งไว้ เพียงใบช้ำ เป็นจ้ำรอย
ความงามที่ มีค่า ถูกพาพัด
เมื่อฝนซัด พัดด้วยลม พรมละห้อย
ใบเขียวสด หมดหมอก ดอกน้อยน้อย
จึงต่ำต้อย ด้อยค่า ความน่าชม
ภาพวาด
ภาพเก่าวาบ ทาบทับ ให้จับเจ็บ
ตอบลบยิ่งหนาวเหน็บ ดวงใจ ให้ไหวหวั่น
คนเคยข้าง ย่างอยู่ คู่ชีวัน
มาแปรผัน หันห่าง พรางเดียวดาย
นึกขึ้นมา พาใจ ให้หม่นไหม้
จะก้าวไป ใดดี ณ ที่หมาย
ทางทางนี้ พี่เคยย่าง ข้างเคียงกาย
กลับเป็นสาย ทางหม่น ยากพ้นไป
ภาพวาด
ทางที่ยาว ก้าวไป ไร้จุดหมาย
ตอบลบมีเพียงสาย ลายราง มิพรางสิ้น
เดินไปต่อ พอไหว ในฐานถิ่น
กับชีวิน ดิ้นรน เพื่อพ้นไป
ไฟข้างหน้า พร่ามัว สลัวนัก
ไม่มีหลัก พักอิง ให้พิงได้
จุดหมายพบ จบลง ณ ตรงใด
หรือว่าไม่ ไม่มี สักที่กัน
ภาพ วาด
พุทธรรม ท่านสอน ทุกตอนไว้
ตอบลบอย่ามัวใน โลกีย์ มีคู่หลาย
อยากถามถ้อย หน่อยหนอ พ่อยอดชาย
ที่คุณหมาย หลายรักนั้น มันถูกฤา
ใช้คำสอน สอนใคร ใช้ดีดี
ดูจุดที่ มีเขต เหตุเป็นสื่อ
ชายหลายรัก ภักเวียน เปลี่ยนหลายมือ
จะให้ถือ ศีลข้อใด ยังไงดี
ภาพวาด
มีแต่ความ ว่างเปล่า ให้หนาวเหน็บ
ตอบลบซ่อนซุกเก็บ อย่างไร ก็ไร้ผล
เพียงคนเดียว เปลี่ยวว้าง ทางมืดมน
ช้ำเหลือทน จนร้าว หนาวทั้งทรวง
ฝนโปรยสาด หยาดหยด ดังกรดเท
ให้ว้าเหว่ เอกา น้ำตาร่วง
ทุกข์ทับถม ซมซาน ผลาญใจดวง
หมดแรงถ่วง ทรุดร่างราบ ทาบพื้นดิน
ภาพวาด
เอาละซี มีมันส์ ฉันคิดว่า
ตอบลบพี่ติมา ช้ำรัก โดนหักทิ้ง
พี่แดงมา ทุบซ้ำ ซ้ำประวิง
งั้นภาพวิ่ง หนีตัว กลัวหลงโดน
ภาพวาด
สุด..หทัย ให้เธอ เสมอมั่น
ตอบลบดวง..ชีวัน คนดี ที่ไกลแสน
ใจ..รักเดียว เกี่ยวตรึง แด่หนึ่งแฟน
ฉัน..ทดแทน ทางยาว ด้วยดาวเดือน
มี..ประกาย วายวิบ ขริบขอบฟ้า
ไว้..ส่ง หา รักห่าง ทางเสมือน
เพื่อ..เป็นแรง แห่งรัก ภักตราเตือน
เธอ..อย่า เลือน ลืมฉัน ผันเปลี่ยนใจ
ภาพวาด
จับมือกัน ฟันฝ่า ไม่ล้าถอย
ตอบลบเราจะคอย เป็นกำลัง ถึงฝังหมาย
ต่อให้เจอ อุปสรรค หนักไม่คลาย
เพราะใยสาย สัมพันธ์ นั้นมั่นใจ
จะจับมือ กันก้าว แม้ร้าวรวด
ทุกข์ยิ่งยวด ปวดเจ็บ จะเก็บไว้
เพื่อเป็นแรง แห่งชีวิต พิชิดชัย
ก้าวเดินไป ข้างหน้า ท้าเผชิญ
ภาพวาด
ความห่างไกล ไม่ใช่ ใจจะห่าง
ตอบลบแท้เราวาง เคียงอยู่ คู่กันนี้
ต่อให้ทาง ไกลไป อย่างไรมี
ถ้าฤดี คงมั่น สัญญาตรึง
ภาพ วาด
แข่งเรื่องกลอน น้องไม่เก่ง เร่งไม่ขึ้น
ตอบลบเมาแลมึน คิดไม่ไป ใจเป็นอื่น
แข่งเรื่องรัก พอได้ ใจแช่มชื่น
ยินดียืน เคียงคนรัก ภักมั่นเดียว
ภาพวาด
จุดอ่อนนั้น ฉันจะยา รักษาให้
ตอบลบขออย่าได้ ไหวหวั่น สั่นเลยพี่
จุดอ่อนเจ็บ เก็บอยู่ คู่ชีวี
ให้ฉันนี้ ดูแลใจ ได้ไหมเออ
ภาพวาด
อีกไม่นาน ดอกน้อง อย่าหมองช้ำ
ตอบลบเพียงถ้อยคำ สายศิลป์ รินเสนอ
พี่ก็อยาก กลับไป ใจอยากเจอ
กับคนเพ้อ เธอนี้ ที่ฝากใจ
รออีกหน่อย คอยอีกนิด จะชิดข้าง
กับนวลนาง ย่างคู่ อยู่เคียงใกล้
แต่บัดนี้ อยากให้รอ รอได้ไหม
ขวัญหทัย ใจพี่ ที่มั่นตรา
ภาพวาด
สายเกินไป หมดเวลา ชีวาสุด
ตอบลบจะห้ามหยุด มิได้ ความไหวหวั่น
ลาแล้วหนา คนดี ที่ผูกพัน
อย่าโศกศัลย์ เมื่อฉันไกล ไปจากเธอ
ภาพวาด
แอบช้ำรัก ภักใจ ด้วยไม่จริง
ตอบลบแอบช้ำรัก หักทิ้ง ยิ่งกว่าเศร้า
แอบช้ำรัก เพราะเธอ ไปเจอเขา
แอบช้ำรัก สุดเร้า ใครเข้าใจ
ภาพวาด
ความห่างไกล ไม่ใช่ ใจจะห่าง
ตอบลบแท้เราวาง เคียงอยู่ คู่กันนี้
ต่อให้ทาง ไกลไป อย่างไรมี
ถ้าฤดี คงมั่น สัญญาตรึง
ภาพ วาด
จับมือกัน ฟันฝ่า ไม่ล้าถอย
ตอบลบเราจะคอย เป็นกำลัง ถึงฝังหมาย
ต่อให้เจอ อุปสรรค หนักไม่คลาย
เพราะใยสาย สัมพันธ์ นั้นมั่นใจ
จะจับมือ กันก้าว แม้ร้าวรวด
ทุกข์ยิ่งยวด ปวดเจ็บ จะเก็บไว้
เพื่อเป็นแรง แห่งชีวิต พิชิดชัย
ก้าวเดินไป ข้างหน้า ท้าเผชิญ
ภาพวาด
กายอยู่ไกล ใจอยู่ใกล้ ขอให้รู้
ตอบลบจะเคียงคู่ อยู่ไป ในทุกที่
กายอยู่ไป ไกลห่าง ร้างฤดี
แต่เงานี้ ที่ยังเรียง ร่วมเคียงไป
เป็นเงารัก ภักชิด สนิทชื่น
ทุกวัน คืน ยืนเรียง เคียงกันใกล้
กายอยู่แดน แคว้นดิน ในถิ่นไหน
แต่เงา ใจ ใกล้เธอ เสมอเอย
ภาพวาด
ถึงคำกลอน ษรไม่สวย รวยคำงด
ตอบลบแต่ทุกหยด รสกานท์ สารเสนอ
แต่งจากใจ ให้มอบ ตอบนั้นเออ
มีเสมอ เธอรู้ไหม ใจฉันเอง?
ภาพ วาด
มีกันไป ทุกที่ ดีที่สุด
ตอบลบจะก้าวรุด ได้ไกล ดังใจหมาย
จับมือมั่น ฉันเหิน เดินท้าทาย
จนถึงสาย ปลายทาง อย่างสุขใจ
ช่วยพยุง จูงจับ รับยามล้า
ก้าวฟันฝ่า มาด้วย ช่วยกันได้
พันผูกจิต ชิดข้าง ทุกทางไกล
พ้นผองภัย ร้ายเร้า เรามีกัน
ภาพวาด
ฉันมีเธอ เธอมีฉัน ทุกวันข้าง
ตอบลบจะก้าวย่าง ทางคู่ จงรู้ไว้
ต่างมีกัน พันเกลียว ในเรียวใจ
เคียงกันไป ไกลห่าง ต่างมีกัน
ภาพวาด
ร่ำไห้ร้อง หมองข้ำ ระกำจิต
ตอบลบดุจโดนพิษ กริชคม ปักจมไว้
จะดึงออก นอกทรวง จากดวงใจ
ก็คงไม่ ได้แน่ แท้คือตาย
ทำ อย่างไร ให้กริช ที่ปลิดปัก
นั้นถอนชัก หักไป ดังใจหมาย
ขืนปล่อย คา อย่างนี้ ชีวีวาย
จบสุดท้าย ปลายหลุม คุมด้วยดิน
ภาพวาด
ดาวประดับ ยับยิบ ขลิบขอบฟ้า
ตอบลบส่องแสงมา พาให้ ใจสดใส
ดาวเคียงเดือน เคลื่อนคล้อย ล่องลอยไป
งามวิไล ให้ซึ้ง ตรึงตราทรวง
หนเวหาว พราวเพริศ เลิศสุกใส
มีอุ่นไอ ในแสง แฝงความห่วง
ที่ฉันส่ง ตรงไป ในเดือนดวง
แด่คุ่ควง ห้วงฟ้า ว่า"รักเธอ"
ภาพวาด
มีเงิน นับเป็นน้อง
ตอบลบใครมีทอง ครองศักดิ์พี่
รวย จน ใครคนดี?
ใช้ตัวชี้ ที่อะไร?
วัดค่า เงินตราตั้ง
ใช้ เข็มทั่ง ยังฝั่งไหน?
คนดี มีเงินไห
หรือหัวใจ ไว้วัดกัน?
สูง ต่ำ ดำหรือขาว
มิบอกกล่าว คาวหลังนั้น
ชั่วโฉด โปรดอย่ามั่น
ทุก สิ่งสรร มันต้องครวญ
ภาพวาด
ก็อยากจะ ละวาง เดินทางธรรม
ตอบลบเพราะใจช้ำ ซ้ำจุด ดุจไฟผลาญ
หากแต่ตอน ก่อนจบ พบธรรมทาน
ฉันขอหาญ ขึ้นเข่าชาย หลายจิตลวง
ภาพวาด
ทหารไทย ใจกล้า แนวหน้าสู้
ตอบลบปราบศัตรู ผู้ร้าย หมายรักษา
เพื่อประเทศ เขตแคว้น แดนโสภา
ทหารกล้า ท้ารบ สยบภัย
เพื่อ แผ่นดิน เพื่อชาติ ศาสนา
เพื่อราชา กษัตรา ผู้ยิ่งใหญ่
เพื่อทุก คน บนผืน แผ่นดินไทย
เพื่อคงไว้ ซึ้งขวานทอง ของปวงชล
ภาพวาด
จมในช่วง ห้วงฝัน วันเลวร้าย
ตอบลบมีจุดตาย ลายทาง นั้นกลางกั้น
หากเดินพลาด ขลาดเขลา เราจาบัญ
สิ้นชีวัน พลันสูญ เป็นมูลดิน
ตื่นใจตก อกรัว ให้มัวหมอง
น้ำตานอง สองปราง พรางถวิล
นึกถึงฝัน ผันพ้น หม่นดวงจินต์
น้ำตาริน ผินภาพ เลือดอาบกาย
เป็นเพียงฝัน งั้นฤา หรือเรื่องจริง
หัวใจหญิง ยิ่งวน สับสนหลาย
ด้วยทุกภาพ อาบเลือด โดนเชือดตาย
มันดั่งหมาย คล้ายจริง ทุกสิ่งมวล
ภาพวาด
วันแห่งรัก ของใคร หลายหลายคน
ตอบลบแต่ฉันทน บนทาง คว้างเหลือที่
ด้วยเพราะใจ ไร้รัก ภักชีวี
ห่างคนดี ที่มั่น นั้นคล้องใจ
มีเพียงตัว หัวใจ แต่ไร้รัก
เหมือนดังหลัก ปักคา พาหวั่นไหว
ไม่มีเลย สักคน ค้นหทัย
จึงเคว้งไป ในทรวง ห้วงอารมณ์
ภาพวาด
บทเรียนนี้ มีชื่อว่า "วิชารัก"
ตอบลบต้องคิดหนัก บวก-ลบเลข มาเสกสรรค์
หาผลลัพธ์ นับคำนวน ทวนคบครัน
สุดท้ายนั้น เลยใดเด่น เป็นครอบครอง
ภาพวาด
ขีดลิขิต จิตเขียน พากเพียรย้ำ
ตอบลบวาดลำนำ คำลง ส่งเสนอ
มอบให้แด คนไกล ในใจเออ
รักเสมอ เธอนั้น มั่นหนึ่งเดียว
ภาพ วาด
เพียงเท่านี้ ที่ว่า พาสุขนัก
ตอบลบเราร้อยรัก ภักเคียง ใช่เพียงเกี่ยว
หากมั่นไว้ ซึ่งใจ ใยแน่นเหนียว
สมานเกลียว เรียวจิด คู่ชิดชม
ภาพวาด
โอ่เธอจ๋า อย่างม จมความทุกข์
ตอบลบเราจะปลุก รุกขื่น ยืนเคียงใกล้
สิ่งเอื้อนเอ่ย เผยออก ชอกหทัย
รู้ทำไป ใจเธอรัก ภักเพียงกัน
เมื่อรู้ตาม ความจริง สิ่งลวงหลอก
ความช้ำชอก เคยมี นี้ไม่หวั่น
จะขออยู่ คู่ไป ใจผูกพัน
ด้วยรักมั่น นั้นมี พี่เคียงเออ
ภาพวาด
คำลวงหลอก บอกมา พาเสนอ
ตอบลบรู้ไหมเออ ฉันหม่น ต้องทนเอื้อน
ก็เพราะรัก ภักใน ใจตราเตือน
จึงกลบเกลื่อน เหมือนหลอก กลัวชอกใจ
ที่ทำไป ให้รู้ สู่ใจนี้
ว่าฤดี พี่รัก ภักเคียงใกล้
ที่ลวงหลอก บอกเบือน เอื้อนเอ่ยไป
จงรู้ไว้ ใจมั่น นั้นคือเธอ
จะยกโทษ หรือไม่ ฉันไม่ว่า
จะถือษา พาหยาม ตามเสนอ
แต่อยากบอก ออกไว้ ใจนี้เออ
มั่นเสมอ เธอข้าง เพียงนางเดียว
ฉันรับฟัง ความจริง จากหญิงบอก
เจ้าเอื้อนออก ชอกอุรา กว่ายาเยียว
จึงมิอาจ อภัย ให้ได้เชียว
รักพันเกลียว เดียวดาย สิ้นสายใย
ภาพวาด
ฟังสำเนียง เสียงไผ่ ให้ใจสั่น
ตอบลบเอี๊ยดอ๊าดหวั่น บั่นลึก นึกวังเวง
เสียงลอยเฉื่อย เรื่อยลม พรมบรรเลง
วี๊ดว๊าด เปล่ง เพลงไผ่ ใจรัญจวน
เสียงกึกก้อง ทำนองดัง ฝังในจิต
โอ้!มิ่ง มิตร ชิดได้ อย่าไห้หวน
เพลงไผ่พลิ้ว ปลิวพราง ที่ครางครวญ
ดุจตี ตรวน ชวนขื่น ในคืนจันทร์
แอ๊ดอีแอ๊ด อี๊ดอี๊ด วี๊ดวี๊ดวู้
เมื่อ ลมลู่ ใบไผ่ ให้ไหวสั่น
เปล่งสำเนียง เสียงครวญ รัญจวนครัน
โอ้ ทรวงพลัน หวั่นหวาด เอี๊ยดอ๊าดเออ
ภาพวาด
วันแห่งรัก ภักจิต ชีวิตคู่
ตอบลบเคียงข้างอยู่ อย่างนี้ ทุกที่หมาย
จับมือเดิน ด้วยกัน ถึงบั่นปลาย
เป็นเส้นสาย ลายสี ที่สวยงาม
ภาพวาด
ดอกไม้ไทย ดอกไม้ถิ่น กลิ่นและสี
ตอบลบงามมากมี ทุกสายพันธุ์ ช่อชันไหว
จะสีเหลือง สีแดง ล้วนแกว่งไกว
แต่คนไทย หลายท่าน นั้นไม่มอง
ชอบของนอก ออกนิยม ชมว่าเลิศ
ดีประเสริฐ เกิดเปลี่ยนค่า พาไหม้หมอง
ของไทยเรา เอาออกไป ไทยใฝ่ปอง
ความคิด ของ พวกไฮโซ โง่ โง่ จริง
ภาพวาด
ชั่งบรรยาย ได้ดี นะพี่ท่าน
ตอบลบดังวิมาน ม่านฟ้า ในป่าใหญ่
เหินเวหน ชนชั้น สวรรค์ไทย
สูงที่สุด กว่าจุดใด ในไทยแลนด์
เราเคยไป เที่ยวมา หก-เจ็ดครั้ง
หนาวเนื้อหนัง มังสา กว่าใดแสน
แทบจะแข็ง เป็นหิน เป็นดินแกน
ถ้าไม่มี อุ่นแขนพี่ นี้ช้วยคลาย
ภาพวาด
ศรรัก สลักจิต
ตอบลบตราตรึงติด ชิดมั่นไว้
พิษศร ดังฟอนไฟ
เผาหทัย ให้ร้อนรน
ภาพวาด
จะบอกไป หรือไม่บอก ออกให้รู้
ตอบลบการเคียงคู่ อยู่ใกล้ กับใจหนา
มันก็จบ ลบรัก พักลงมา
ใช่ว่าตรา ตรึงติด ชิดเมื่อใด
รักที่มี ที่ให้ ใจไม่หลอก
จะขอบอก ออกเอ่ย เผยไปให้
แต่ที่ลา พาร้าง ห่างกันไป
"เพราะไม่ใช่ ใจซึ้ง ถึงได้ลา"
จะอยู่ไป ทำไมเล่า เจ้าจอมขวัญ
เมื่อรู้กัน มันไม่ใช่ ให้ไขว่คว้า
จบกันลง ตรงนี้ คงดีกว่า
ถ้ามัวมา พายึดเหนี่ยว ก็เปลี่ยวใจ
ยึดและยื้อ ถือน้ำใจ ในความรัก
สุด ท้ายหัก พักเพียง เสียงร่ำไห้
มอบความทุกข์ จุกทับ กับฤทัย
ทั้ง คนใกล้ กายเรา ให้เศร้าตรม
ทางที่ดี ที่สุด จุดลงเอย
คือไป เลย เสียดีกว่า อย่ามาข่ม
หากกล้ำกลืน ความไม่ชอบ มอบเคียงชม
ต่าง ระทม ตรมเหมือนกัน ฉันและเธอ
ภาพวาด
กระต่าย หมายจันทรา
ตอบลบให้สุดคว้า มาแนบชม
จันทร์ ห้วง ดวงกลมกลม
ลอยล่องลม พรมแสงพราย
สูงสุด จุดกลางฟ้า
ทรวง อุรา อยากคว้าหมาย
จำต้อง หมองเดียวดาย
เป็นกระต่าย อย่าหมายจันทร์
ภาพวาด
หอมสิหอม หอมดัง รังดักแด้
ตอบลบผิวงามแท้ แหมตรา อุรายิ่ง
กลิ่นนั้นหรือ เหมือนลั่นทม เชยชมอิง
(พี่)แดงเป็นหญิง งามเหลือ เมื่อได้ยล
กลีบใบบาง ร่างหงส์ ให้หลงไหล
จะเชื่อ ไหม เล่าหนา ต้องมาค้น
งามยิ่งนัก เนื้อนวล ชวนกมล
ตราติดจน มิเลือน เตือนตรึงใจ
ภาพวาด
ขอฝากรัก ภักไว้ ให้ทุกท่าน
ตอบลบร้อยกลอนกานท์ สารส่ง ตรงเสนอ
ขอให้สุข ทุกข์ห่าง ทางที่เจอ
รักล้นเอ่อ เกลอกับกัน มั่นดวงใจ
ภาพวาด
คำหวานหวาน ที่เคยให้ ในวันนั้น
ตอบลบบัดนี้มัน ไม่เหมือนเดิม ที่เติมให้
ยามสุขทุกข์ ที่มีกัน ทุกวันไป
ดัง หัวใจ คลายรักลง ไม่คงเดิม
วันนี้รัก ของเรา เคยเคล้าเคียง
มัน เอนเอียง ถอยถด ลดจากเริ่ม
น้อยลงไป น้อยลงไป ใจไม่เติม
จะสร้าง เสริม เพิ่มยังไง ใจก็ชา
ภาพวาด
คำว่ารัก ยิ่งเอ่ยยาก ยิ่งอยากรู้
ตอบลบเปิดใจอยู่ รอให้เอ่ย เผยคำมั่น
รักจริงจริง สิ่งที่ว่า พาเสกสรร
ทุกทุกวัน นั้นหนอ ขอมีเธอ
รู้ซิรู้ รู้ว่า อุรารัก
รู้ว่าภัก มั่นไว้ ใจเสมอ
รู้ว่าเรา จะข้างไป กับใจเออ
รู้ว่าเจอ รักใช่ ที่ใจปอง
ภาพวาด
ไม่มีใคร ทำให้ใคร ใจเจ็บได้
ตอบลบนอกจากใจ ในฤดี ดวงนี้หนา
ไม่มีใคร ทำให้เรา เศร้าโศกา
ก็อุรา เรานี่ ที่ทำเอง
ภาพ วาด
ขอบคุณหนา ที่เข้าใจ และไม่คิด
ตอบลบไม่ยึดติด จิตครอง ปองมั่นไว้
ต่อจากนี้ ขอรัก ภักหทัย
เพียงมั่นใน นามเกลอ เธอและเรา
สิ่งแล้วผ่าน ผันไป ใจอย่าเก็บ
มาให้เหน็บ เจ็บใน หทัยเศร้า
ยิ้มให้สุข ปลุกชื่น ยืนเคียงเงา
มีน้องเจ้า เฝ้าข้าง ในทางเกลอ
ภาพวาด
ห้า ห้า ห้า น่าขำนัก รักไทยหรือ
ตอบลบเห็นไปซื้อ ของนอก ออกเป็นยวง
พูดป่าวป่าว เปล่าประกาศ ชาติแหนหวง
โธ่!!อยาก ท้วง ยิ่งนัก รักอะไร
กางเกงแปรน แบลด์นฝรั่ง สั่งส่งเข้า
จ่าย เงินเรา เข้าประเป๋า เขารับไว้
แม้ไม้ต้น คนเรา ก็เอาไป
ซื้อของไทย ใช้ของนอก บอกแปลกจริง
ภาพวาด
คงไม่มี พี่เคียงใจ แล้วใช่ไหม
ตอบลบสิ้นเยื้อใย ในรัก หักแล้วหนา
ต่อจากนี้ ที่อยู่ คู่ชีวา
คืนน้ำตา ลารัก ที่หักไป
ขอบ คุณนะ จ๊ะเธอ เสนอรัก
มาเป็นหลัก พักจิต ให้ชิดใกล้
แม้วันนี้ ที่ตรงข้าง ร้างเธอไกล
แต่หัวใจ ก็ไม่เลือน ยิ่งเตือนตรา
เธอ มีใคร ใหม่ควง ให้ทรวงชื่น
ฉันกลับยืน กลืนตรม ข่มใจล้า
เธอมี รัก ถักสวย รวยราคา
ฉันมียา ผ้าพันแผล มาแลดู
ภาพวาด
ขอบขอบคุณ ถ้อยยาคม สมน้ำหน้า
ตอบลบรักของข้า มันไม่ดี ไม่มีหวัง
เขาก็เลย ทิ้งไป ไม่จริงจัง
ต้องมานั่ง น้ำตาตก ฟกช้ำใจ
ภาพวาด
เมื่อไม่ใช่ ยังไง ก็ไม่ใช่
ตอบลบใช้หัวใจ ไตร่ตรอง มองเถิดหนา
รักจากเริ่ม เติมไออุ่น กรุ่นกายา
เอ่ยวาจา ว่ารักอ้อน ก่อนที่เคียง
แต่วันนี้ ฤดีมั่น นั้นเปลี่ยนแปร
ใช่ ไม่แคร์ แม้น้อย ถ้อยสำเนียง
แต่เมื่อถาม ความใน ไตร่ตรองเพียง
รู้ รักเรียง เคียงกัน นั้นหมดลง
เธอถามมา ว่าผิดใด อะไรนั้น
ตอบ เร็วพลัน "มันไม่มี" วลีส่ง
แต่ที่ร้าง ห่างรัก พักใจคง
ขอเจ้า จง เข้าใจหน่อย ถอยวาจา
"คนสองคน ด้นเดิน เผชิญสู้
เคียง กันอยู่ รู้ใจ ไม่มุสา
อุปสรรค หนักเนิ่น เดินกันมา
มีน้ำตา ทายิ้มเอม ก็เปรมปรี
แต่วันหนึ่ง วันนั้น ฉันถามจิต
การ เคียงสิทธิ์ ชิดใกล้ ในเจ้านี้
อยู่ด้วยรัก ปักจิต หรือมิตรดี
คำ ตอบที่ มีก้อง คือต้องลา
เรื่องบ้างเรื่อง เนื่องจากใจ ไร้คำตอบ
ไม่อาจกอรป มอบไป ไขภาษา
เมื่อหัวใจ ไร้รัก ภักชีวา
จะ ยึดคว้า มาไว้ ทำไมกัน
เรื่องบ้างอย่าง อ้างเอ่ย เผยไม่ได้
แต่ หาใช่ ใจข้า พาผกผัน
ความรู้สึก ดีดี ที่ผูกพัน
ก็ยังมั่น ตรึงตรา มิพาคลาย
ภาพวาด
คนที่รัก คนที่ภักดิ์ มาหักร้าง
ตอบลบปล่อยนวลปราง พร่างพราย ด้วยสายน้ำ
เจ็บและปวด รวดเหลือ เมื่อเธอทำ
ช้ำแลช้ำ ร่ำไห้ ในวันลา
จากกันจบ พบกันจาก ฝากเพียงช้ำ
ให้กลืนกล้ำ จำจด บทรักหนา
ไม่มีเธอ ให้เรียง เคียงชีวา
มีแต่ฟ้า พาฝนโปรย โชยลมตรม
ภาพวาด
ต่อกลอนค่ะ
ตอบลบจะสูงต่ำ ดำเตี้ย อย่าเหี่ยห่อ
ทุก ชีวิต นี้หนอ ก็ต้องหมอง
อย่าคิดว่า เราช้ำ โดนจำจอง
กับน้ำนอง สองปราง หมางฤดี
คนทุกคน บนโลก ล้วนโชคช่วย
ให้อำนาวย เป็นมนุษย์ ดุดแสงสี
เพียงแต่เรา จะต้องย่าง ทางที่มี
จะเลือกที่ ดีหรือชั่ว ก็ตัวเรา
หากเลือกไป ทางชั่ว ให้มั่วหมอง
ก็ จำจอง ห้องขัง อยู่ฝั่งเขลา
ทางที่ดี มีไม่เดิน เผชิญเอา
เลือก ชั่วเข้า เงาตาม ความจาบัญ
ภาพวาด
จะภาษา พาเสียง สำเนียงใด
ตอบลบมิเท่าใจ ใสซื่อ ถือคำรัก
เพียงจริงใจ ให้มา ค่ายิ่งนัก
ขอประจักษ์ ภักเพ้อ เธอกล่าวมา
ภาพวาด
รัก รัก รัก ภักใจ ไว้ตรงนี้
ตอบลบที่ ที่ ที่ พี่เรียง เคียงออดอ้อน
รัก รัก รัก ปักจิต ชิดอาทร
กลอน กลอน กลอน ษรสรรค์ ผูกพันใจ
ภาพวาด
ดอกลั่นทม ใช่จะตรม สมชื่อดอก
ตอบลบนามลวงหลอก บอกไป ใครเหมาะสม
เก็บดอกร่วง จากรวงเคย มาเชยชม
ลบชื่อตรม ทมลั่น ร้อยพันใจ
ภาพวาด
มารับพร ตอนสายสาย บ่ายแก่แก่
ตอบลบสุขใจแท้ แค่ลำนำ คำมอบให้
วันแห่งรัก วันแห่งสุข ทุกคนไป
ชื่นฤทัย ในฤดี มีแต่รวย
ภาพ ขอย้อน พรคืน ยื่นแด่พี่
ขอให้มี ความสุข ทุกสิ่งอวย
คิดสิ่งใด หวังสิ่งใด ให้อำนวย
กุศลช่วย บุญเสริม เติมให้เต็ม
ภาพวาด
การบอกเอ่ย เผยรัก ประจักษ์จิต
ตอบลบจะใช้สิทธิ์ วันไหน ยังไงได้
แต่ถ้าบอก ออกพร่ำเพื่อ เมื่อมากไป
ก็หาใช่ ว่าจะดี อย่างที่เป็น
เพราะความรัก มีค่า หาใดเทียบ
จึงขอเปรียบ เป็นเงินตรา พามองเห็น
แจงให้ดู สู่ความใน ใจชัดเจน
มิบิดเบน เร้นซ่อน ให้อ่อนทรวง
หากเงินตรา หาง่าย คล้ายดังหิน
จะถวิล หาไหม ให้หนักหน่วง
เก็บมากเยอะ เปอะปะ รกระรวง
คิดให้ล่วง ห้วงคำ ลำนำกลอน
ก็เหมือนดัง ความรัก ปักทรวงใน
หากเอ่ยไป ได้ทุกที่ ไม่มีซ่อน
เขาเรียกหนา ว่าเป็นช่วง ล่วงฉากตอน
เมื่อ ผ่านผ่อน บ่อนทำลาย สิ้นสายใย
ความรักแท้ แค่ไม่เยอะ ไม่เปอะปะ
มี สัจจะ ละใจจริง สิ่งคงไว้
ไม่ต้องมาก ไม่ต้องน้อย ค่อยค่อยไป
รัก อยู่ได้ มากกว่ามาก ในฉากลวง
ภาพวาด
สัญญารัก สัญญาใจ ให้แด่พี่
ตอบลบจากใจนี้ ที่น้องมอบ หอบคำมั่น
จะขอรัก จะขอตรง คงสัมพันธ์
แต่พี่นั้น คนเดียว เกี่ยวหทัย
ภาพวาด
ศรรักเป็นศรพิศ
ตอบลบสำแดงฤทธิ์ให้จิตหวั่น
ศรปักอย่าชัก มัน
ด้วยชีวันจะบรรลัย
ภาพวาด
ทุกลายเส้น เน้นบรรจง ลงกระดาษ
ตอบลบร่างเส้นวาด บาดคม ให้กลมกลืน
เขียนรูปพักตร์ ลักคณา ยิ้มหน้าชื่น
ลงสีพื้น กลืนกลม ผสมเอา
เป็นภาพลาย คล้ายภาพลวง ในห้วงฝัน
ด้วยเสกสรร เส้นสาย ลายกระเส่า
จินตนาฯ พาละเมอ เพ้อภาพเงา
เป็นภาพเจ้า เยาวมาลย์ เขียนผ่านใจ
เป็นรูปวาด นวลอนงค์ อันทรงศักดิ์ฯ
ให้ หลงรัก ทันที ฤดีไหว
ผิวลออง ดั่งทองทา ตราหทัย
ผุดผาดไป ไม่มีหมอง โอ้น้องนวล
ภาพวาด
เมื่อไม่รัก ก็บอกมา ว่าไม่รัก
ตอบลบอย่ายึกยัก ชักไว้ ให้ไหวหวั่น
ทนไม่ได้ หากว่าใจ ไม่ตรงกัน
ความสัมพันธ์ วันที่มี นี้คือตรม
ภาพวาด
รักแบบนั้น มันเพียงแต่ แค่รักหลอก
ตอบลบใช่ว่าบอก ออกให้ช้ำ ย้ำคำขาน
รักเพียงครู่ อยู่ให้ชื่น ไม่ยืนนาน
เพียงผัน วาน ผ่านรัก ให้หักลง
รักจริงจริง ใช่ละลาย คล้ายน้ำแข็ง
แต่ ต้องแกร่ง ดังเหล็กกล้า ท้าทนง
เป็นน้ำพลี้ ที่ผ่านไฟ ใจยังตรง
และ จะคง ความคม สมหมายใจ
ภาพวาด
เป็นบุบเพ--สันนิวาส ที่วาดสาย
ตอบลบเขียนรักลาย ปลายใจ ให้มาหา
อยู่แสนไกล ใจขลาด หวาดผวา
เหมือนอุรา ข้าไซร้ ไร้ใจดวง
เป็น บุบเพ--สันนิวาส ชาติกำหนด
หรือสาบด กฎสาบาน ผ่านกาลล่วง
ให้ต้อง มา พาสบ พบยอดทรวง
ที่ในห้วง ดวงดี นี้ร่ำครวญ
ภาพวาด
รักรักรัก รักเพราะใจ มันไหวอ่อน
ตอบลบรักรักรัก เกินจะค้อน คัดคานไหว
รักรักรัก ไม่รู้ผล ด้วยกลใด
รักรักรัก รักเพราะใจ มีให้เธอ
รักรักรัก ปักปอ ทอลายฝัน
รักรักรัก ปักปั่น พลันพร่ำเพ้อ
รักรักรัก รักเดี่ยว เกี่ยวใจเออ
รักรักรัก รักเสมอ เธอคนดี
รักรักรัก หาเหตุผล ค้นมิได้
รักรักรัก ต้องใช้ใจ ไว้บ่งชี้
รักรักรัก รักไหม ใจที่มี
รักรักรัก คำนี้ อยู่ที่ใจ
รักรักรัก บางที ไม่มีเหตุ
รักรักรัก ไม่มีเขต เกรดเชื่อไหม
รักรักรัก เมื่อรู้ใน ใจรักใคร
รักรักรัก จึ้งต้องใช้ หัวใจตรอง
ภาพวาด
เหนื่อยก็พัก หนักก็คลาย ให้หายล้า
ตอบลบแล้วกลับมา หาน้อง และผองเพื่อน
ทางแสนไกล ใจจะใกล้ ไม่บิดเบือน
จะตราเตือน เสมือเงา จงเบาใจ
ภาพวาด
ใช่จะตรม สมชื่อ ที่อืออ้าง
ตอบลบเขาจัดวาง ทางชื่อ อย่าถือใช่
ฉันมิตรม ซมตาม ดั่งนามใน
ขอเข้าใจ แค่นิยาม นามตั้งมา
เป็นไม่ดอก ออกประดับ จงรับรู้
มิใช่ผู้ ชี้ชัด จัดปัญหา
กรรมใครทำ กรรมนั้น พลันโศกา
มิใช่ว่า มาจากชื่อ คือลั่นทม
ภาพวาด
ระหว่างเรา คืออะไร ใจอยากถาม
ตอบลบมีคำนาม นิยามใด อะไรนั้น
เป็นคู่รัก ภักพิง อิงใจกัน
หรือเพียงวัน วันหนึ่ง ซึ่งเคยมี
เรารักกัน หรือฉัน นั้นรักเธอ
โปรดเสนอ ได้ไหม ให้สุขขี
หากคำตอบ ที่รับ กับวลี
เป็นวาที ที่ต้องตรอม ฉันพร้อมใจ
ระหว่างเรา คืออะไร จงไขขาน
อย่าปล่อยนาน ผ่านผัน ให้หวั่นไหว
หากว่าเธอ ไม่รัก ภักหทัย
ก็จากไป ได้ตลอด นะยอดยา
ระหว่าง เรา คืออะไร ยังไงแน่
ไม่ต้องแคร์ แม้คำ จักช้ำหนา
เพียงแค่เอ่ย เผยออก อย่าหลอกมา
เป็นวาจา ว่าจริง ให้หญิงฟัง
ภาพวาด
แม่อบรม ให้ลูกดี มีวินัย
ตอบลบสิ่งอันใด พี่น้อง ต้องอย่าหวั่น
ช่วยกันไป ให้รอด ตลอดพลัน
อย่าเกี่ยงกัน ด้วยเกรงกลัว ตัวจะจน
แม่สอนไว้ ให้จำ ทำให้ดู
หากเจ้าอยู่ คู่ข้าง ทุกทางหน
ไม่ว่าใคร ไหนทำร้าย กลายกล้ำชน
เจ้าจะพ้น จนผ่าน ห้าวหาญไป
คำอบรม คมจาวา ภาษาสั่ง
ยังคงดัง ฝังจิต แลชิดใกล้
แม้ตอนนี้ พี่ห่าง ในทางไกล
แต่สายใย ในโลหิต จะติดเตือน
ภาพวาด
เห็นใบลา ภาษา พี่ว่าไว้
ตอบลบขอพักใจ ให้ล้าคลาย สายอักษร
เมื่อแลเห็น เป็นวลี ที่นามกลอน
โอ้งามงอน พี่แดงเรา เศร้าเรื่องใด
ขอให้รู้ ไว้หนา ว่ามีน้อง
แม้พี่หมอง ขอให้รู้ หนูอยู่ใกล้
จะข้างพี่ คนดี ทุกที่ไป
"สู้เข้าไว้ นะพี่จ๋า อย่าอ่อนแอ"
อยู่ด้วยแรง กำลังใจ อย่าได้ท้อ
สิ่งใด พอ มีให้ช่วย จะช่วยแน่
แต่ขออย่าง อย่าได้ถอย ปล่อยใจแพ้
ย้ำดวง แด แค่ก้าว เราจะเคียง
ภาพวาด
อุ่นแขนอิง พิงพัก เป็นหลักไอ
ตอบลบหาใช่ใคร ไหนข้าง ในทางหน
คือพี่ชาย นายเดียว เกี่ยวกมล
สายเลือดข้น เข้มนัก ที่ภักใจ
อย่าอิฉา พาคิด ให้จิตหวาน
เพราะวันวาน นานนั้น ที่พลันใกล้
คือพี่ชาย ในโลหิต ชิดหทัย
จึงอุ่นใน ไออบ คราซบอิง
ภาพ วาด
รักน้องมี แต่พี่ลา น้องหารั้ง
ตอบลบอยากฉุดยั้ง ทั้งใจ ให้ครองเกี่ยว
แต่ด้วยรู้ คู่จิต มิคิดเหลียว
จึงมิเหนี่ยว เกี่ยวครอง ให้หมองใจ
เมื่ออยากไป ให้ไป ดังใจนั้น
แม้ โศกศัลย์ ฉันตรม จะข่มไว้
แล้วส่งยิ้ม อิ่มอาบ เป็นภาพใน
แทน หทัย ให้เมื่อจาก ฝากแด่เธอ
ภาพวาด
อยากจะขอ ขอสักอย่าง ก่อนย่างแยก
ตอบลบแม้รักแตก แหลกพัง ดังเศษแก้ว
ก่อนจะไป ขอให้เผย เอ่ยคำแผ่ว
"หมดรักแล้ว ที่มีกัน ฉันและเธอ"
ขอได้ไหม เพียงเท่านี้ ที่จะให้
แค่ก่อน ไป ให้เอ่ย เผยเสนอ
คงไม่มาก ใช่ไหม ให้เถิดเออ
แค่คำเธอ พูดตรงใจ โปรดให้กัน
ภาพวาด
เกิดจากดิน มาจากดิน คือดินแท้
ตอบลบมิเคยแคร์ แม้ใจ ใครหมามหมิ่น
มิเคยลวง หลอกใคร ไม่ใช่ดิน
เพราะดวงจินต์ ข้ารู้ กูคือใคร
ภาพวาด
อีกไม่นาน ผ่านวัน ที่ผันผก
ตอบลบโลกจะตก ในห้วง ช่วงหมองศรี
เพราะมนุษย์ สุดประเสริฐ เลิศฤดี
ทำโลกนี้ ให้มลาย กลายเป็นจุน
ความงามพรั่ง ดังสวรรค์ บนชั้นฟ้า
จะเหลือ เพียง ผืนสุธา ที่ว้าวุ่น
สัตย์ล้มตาย กลายเป็นซาก ฝากต้นทุน
ความ สมดุล กับมา อีกคราคืน
ภาพวาด
ทั้งสี่ห้อง กล่องใจ ในอุรา
ตอบลบแด่พี่ยา คนดี ที่รักมั่น
ขอให้รู้ ไว้หนา ว่าใจฉัน
มีเธอนั้น ที่ครอง ทุกห้องใจ
ภาพวาด
คิด คิด คิด คิดยังไง ก็ไม่ออก
ตอบลบจนมุม ตอก ออกอาการ พาลปวดหัว
ขอลาบ้าง พี่ที่รัก พักกายตัว
คิด คิด คิด คิดแล้วมัว หัวจะบึม
ภาพวาด
น้ำตาตก อกตรม ผ้าห่มจ๋า
ตอบลบรอหน่อยหนา จะไปหา เจ้าผ้าห่ม
จะกอดนอน หมอนไอ ได้ชื่มชม
เป็นก้อนกลม ห่มนอน ตอนฝันฝันดี
ภาพ
ติเพื่อก่อ ต่อวิชา อย่ากริ่งเกรง
ตอบลบมาละเลง เสียงษร บทกลอนสาร
อย่าได้อาย หากโดนว่า จากอาจารย์
จงขับขาน กานท์ต่อ อย่าท้อเลย
ครูแนะนำ ค้ำจุน อย่าขุ่นข้อง
ขอจงมอง ช่องทาง อย่าพลางเฉย
ติที่กล่าว เจ้าจงคิด นิดนะเอย
หาเยาะเย้ยเอ่ย ให้แย่ โปรดแลใจ
ภาพวาด
กลอนจากเพลง บรรเลงศิลป์ รินคำถ้อย
ตอบลบเป็นเรื่อง สร้อย ร้อยใหม่ ในหนหลัง
เขียนกลั่นกรอ ทอท่วง ห้วงเนื้อยัง
ให้ เป็นผัง หนังใหม่ ในคราบกลอน
ภาพวาด
มาต้อนรับ เพื่อนใหม่ ให้สุขสันต์
ตอบลบอันนามฉัน ภาพวาด หยาดเส้นสาย
คุณชื่อ"นัส" จัดคำ นำเรียงราย
ขอสหาย อย่าหน่ายแหนง คลางแคลงกัน
ภาพวาด
จะรอเธอ เสมอไป ด้วยใจรัก
ตอบลบแม้นานนัก เพียงไหน ขอให้รู้
มีเธออิง พิงกอด ยอดพธู
เป็นขวัญคู่ ชู้รัก ภักหทัย
ภาพ วาด
ร้อยใจรัก ถักลาย ปลายอักษร
ตอบลบเรียบเรียงกลอน อ้อนคำ ลำนำศรี
มอบแด่มิตร ชิดนาม ความวลี
เป็นกวี ที่สรร กลั่นจากทรวง
ภาพ วาด
คิดถึง คิดถึง คิดถึง
ตอบลบใจหนึ่ง ซึ่งให้ ไม่เห็น
คน เอย เคยพัก รักเป็น
กลับเบน เอนเอียง เลี่ยงลา
ภาพวาด
กระซิบเสียง เพียงแผ่ว แว่วมาทัก
ตอบลบให้ประจักษ์ รักเรา เฝ้าเสกสรรค์
ถนุ นอม กล่อมจิต ชิดชีวัน
ด้วยผูกพัน กันมา สัญญาใจ
โอ้งามงอน งอนยิ่งงาม แม่ทรามวัย
ตอบลบจะงอนไป กี่วัน ฉันไม่ว่า
จะหนึ่งเดือน หนึ่งปี กี่เพลา
เชิญกานดา งอนงาม ตามสบาย
โอ้งามงอน งอนให้ง้อ พอน่ารัก
อย่ามากนัก ให้ฉัน พลันแหนงหน่าย
หากว่าเบื่อ เมื่อไร ใจมลาย
ขอบอกบาย สายสวาท เราขาดกัน
โอ้งามงอน งอนพอดี ยาหยีเจ้า
อย่างอนเช้า งอนค่ำ เหมือนขำขัน
พี่ไม่ชื่น รื่นทรวง ดวงชีวัน
หากงามงอน งอนตะบัน ทุกวันไป
ภาพวาด
น้องยังอยู่ รู้สดับ จับเสียงษร
ตอบลบคำวิงวรณ์ พี่ว่า พาใจเพ้อ
มิอาจไป ไกลห่าง หมดทางเจอ
เพราะรักเออ เธอนี่ พี่คนเดียว
ภาพวาด
มิคล้าย ลายกลอน อ้อนออก
ตอบลบจักบอก เอาไว้ ให้มั่น
แม้ ท้อ จะสาร สัมพันธ์
วาดฝัน ในลาน บ้านเรา
ภาพวาด
เพราะเอาใจ ใส่ลง จึงหลงเพ้อ
ตอบลบฝันละเมอ มากไป ให้มัวหมอง
เมื่อคิดจริง อิงแอบ แบบจับจอง
น้ำตานอง สองปราง ให้หมางทรวง
ภาพวาด
ไปไม่เป็น เห็นคำ ทำปวดหัว
ตอบลบพอจะมั่ว กลัวเขา ไล่เอาหนา
จึงขอตอบ มอบไป ในวาจา
เป็นภาษา กลอนศรี วลีคำ
ภาพ วาด
จริงหรือ อืออ้าง ว่างเอ่ย
ตอบลบด้วยเคย สบมา หนาพี่
เบี่ยง เบน รักใน ฤดี
น้องนี้ จึงครวญ ป่วนใจ
ภาพวาด
ต่อกลอนเล่น เป็นภาษา วาจาเสียง
ตอบลบต่อสำเนียง เคียงสดับ อย่าสับสน
ต่อใจรัก ถักถ้อย ร้อยกลอนกล
ต่อสุขท้น ล้นเติม เริ่มจากใจ
ภาพวาด
เมื่อ ยามรัก..มีกัน ร่วมฟันบุก
ตอบลบแม้เจอทุกข์ รุกล่า มิล้าโหลย
สองมือ จับ กลับแกร่ง แรงมิโรย
จะกอบโกย รักไว้ ให้ยั่งยืน
ภาพ วาด
เหตุผลดี มีพอ จักขอรับ
ตอบลบส่งเรื่องกลับ ทางบ้าน ให้ขานไข
อยากได้เงิน ดูสาว ขาว..อยากไป
เดี๋ยวบอกให้ ภรรยา จ่ายค่าแรง
เชิญไปรับ ได้เลย อย่าเฉยอยู่
อยากเคียงคู่ ผู้ใด ไปแสวง
เงินเยอะแยะ แน่ะเห็น อยู่เป็นแดง
เชิญไปแบ่ง เลยพี่ อยู่ที่เมีย
ภาพวาด
รสกลอนสาร กานท์กวี วลีศิลป์
ตอบลบเพียงยลยิน สิ้นศัพท์ รับเสนอ
ถ้อยสำเนียง เคียงเศร้า เร้าใจเออ
น้ำตาเอ่อ เพ้อความ ตามบนกลอน
ภาพวาด
ทำไม่ได้ ไม่หวง ไม่ห่วงหา
ตอบลบน้องกลัวว่า ถ้าห่าง ให้หว่างไหว
พี่คนดี นี่จะเหงา เศร้าทรวงใน
ฉะนั้นไซร้ ไปไป ไปด้วยกัน
แต่ก่อนน้อง ไปไหน พี่ไปด้วย
ทุกข์ใดช่วย ก้าวข้าม ไปตามฝัน
แล้ววันนี้ น้องยา มาวายวัน
จึงมารับ พี่นั้น ในทันที
ภาพ วาด
เชื่อแล้วหละ จ๊ะพี่ สุดที่รัก
ตอบลบรักน้องนัก มากมาย จากใจพี่
น้องก็รัก พี่จริง ยิ่งชีวี
พอเผาผี น้องจะให้ ไปด้วยกัน
เพราะความรัก มากมาย และหลายเท่า
จึงอยากให้ พี่เจ้า ไม่เฝ้าฝัน
เลยจะกลับ มารับพี่ ที่ผูกพัน
ไปกับฉัน ซะเลย เอ๋ยพี่เธอ
ภาพวาด
จะตั้งมั่น ใช้สติ และวิเคราะห์
ตอบลบค่อยค่อยเซาะ ความเง่า เอาออกหนา
เรื่องอันใด ในทรวง ดวงอุรา
จะก้าวผ่า ฝ่าไป ตัวใจเรา
ภาพวาด
แหม!!คุณพี่ ดีนัก รักน้องมาก
ตอบลบเรื่องลำบาก ปล่อยให้สู่ อยู่คร่ำเคร่ง
จะท้าต่อย กับพี่ติ มิกลัวเกรง
ปล่อย ละเลง เดี้ยงคนเดียว หนูเสียวจัง
ถ้าพรุ่งนี้ ไม่มา เขาฆ่าหนู
เชิญ ไปดู ที่วัด เขาจัดฝัง
ไม่ต้องสวด ทำพิธี ไม่มีตังค์
เชิญไปนั่ง เป็นแขก แบกเข้าเมรุ
ภาพวาด
เห็นกลอนกล คนแต่ง ณ แห่งนี้
ตอบลบอยากขยี้ ให้กระจาย ได้ไหมเอ๋ย
มีแง่งอน วอนให้ง้อ พ่อทรามเชย
อยากจะเสย ปลายคาง ให้ค้างเออ
ภาพวาด
ใช่ดั่งว่า จะวิโยค โศกไปใย
ตอบลบในเมื่อใจ เขาไม่ซึ้ง ถึงจิตเผลอ
มัวระทม ซมตาม ความละเมอ
น้ำตาเอ่อ เขาไม่เห็น ความเข็ญใจ
ต่อจากนี้ จะไม่เศร้า ให้เผาผลาญ
จะห้าวหาญ เดินบุก ทุกสิ่งได้
ขอพลัง จากตัวเอง ละเลงไป
คงดีกว่า หม่นไหม้ ไร้คนแคร์
ภาพวาด
ใจเกินหยั่ง ชั่งลึก จะนึกออก
ตอบลบคงพูดบอก ไม่ได้ ให้เธอรู้
ด้วยมากมาย หลายคำ ลำนำสู่
ที่เก็บอยู่ เกินบรรยาย ความหมายฟัง
ช้ำช้ำ น้ำตา มาหลั่งริน
ตอบลบยินยิน ผินคำ จำประจักษ์
โอ๊ย โอ๊ย โรยแรง เขาแสร้งภัก
หักหัก หลักคุด ทรุดร่างเรา
ภาพวาด
โลกแห่งฝัน มันต่าง หลายอย่างนะ
ตอบลบอย่างน้อยหละ ไม่ตาย ให้ห่างเหิน
โลกความจริง สิ่งร้าย กลายกล้ำเกิน
จะเผชิญ เดินทางใด ให้คิดครวญ
โลกแห่งฝัน นั้นหรือ คือนิมิตร
ขีด ลิขิต จิตใจ ให้ผันผวน
ดีหรือร้าย คล้ายว่า หารัญจวน
เป็นแค่กวน ป่วนปั่น เท่านั้นเอง
โลกความจริง สิ่งมาก ยากกำหนด
เพราะตัว บท กฎจับ บังคับเคร่ง
จะก้าวย่าง ทางใด ให้วังเวง
อย่ารีบเร่ง มากนัก จักพลาดนา
ภาพวาด
ยำผู้ชาย หลายใจ ใครอยากกิน
ตอบลบภาพตัดลิ้น คว้านไส้ ใส่ขย่ำ
ปรุงรสเผ็ด รสเปรี้ยว แดดเดียวคำ
เชิญมาหม่ำ ได้พี่ มีให้ลอง
ภาพวาด
เพิ่งจะรู้ ว่ารัก มักถูกกั้น
ตอบลบเมื่อจาบัลย์ ชีวันวาย มลายหนา
ทั้งพี่น้อง ครองใจ ยังไกลมา
เพราะชีวา ข้าสิ้น จินต์ดับไป
ภาพวาด
มีเพียงกัน มั่นไว้ อย่าได้เพ้อ
ตอบลบฉันรักเธอ เธอรักฉัน มั่นใจหนา
ต่อให้มี สิ่งใด ภัยนานา
ก็จะตรา รักไว้ ไม่เสื่อมคลาย
ภาพวาด
สมมติหนา ว่าพี่ลด หมดลมลง
ตอบลบรักก็คง สิ้นไป ใจผันเผลอ
ไม่มั่นไว้ ดั่งว่า พาละเมอ
เปลี่ยนใจเพ้อ ชาติใหม่ กับใครกัน?
รักเพียงแต่ แค่ลมสาย หายใจฤา
ต่อไปคือ สิ้นสุด หยุดรักมั่น
ภพชาติเปลี่ยน เวียนวน คนผกผัน
ทิ้งสัมพันธ์ กันกันลง คงไม่แคร์
ภาพวาด
อย่าสะดุ้ง ตกใจ ไปเลยน้อง
ตอบลบเพียงทำนอง ของวลี ที่ขับกล่อม
หาเป็นจริง อย่างว่า พายินยอม
พี่มิกล้า ดมดอม ตอมหรอกเออ
ภาพวาด
เพียงอักษร กลอนว่า ไม่น่าเชื่อ
ตอบลบพ่อมะเขือ เยื่อใย ไหนล่ะห่วง
แค่คำพูด พูดมา อย่าหวังควง
โอ้พุ่มพวง ลวงไหม ใครประกัน
ภาพวาด
มนต์ตราใด พาให้ ใจนี้เพ้อ
ตอบลบจึง เสนอ วาจา พาร้อยษร
น้ำคำเสียง เรียงกลั่น ผันเป็นตอน
ไม่มีซ่อน ให้ค้าง หมางดวงใจ
อันมนต์ตรา ว่านั้น ใครสรรสร้าง
ถึงทำ หว่าง กลางจิต คิดหวั่นไหว
ช่วยเป่ามนต์ อีกที ที่หทัย
เพื่อให้ ได้ คำว่ารัก ปักกลางทรวง
ภาพวาด
นอกจากแรง แห่งลม ที่พรมพัด
ตอบลบยังมีแสง แรงจัด พันเสนอ
เป็นสีเหลือง เรืองรอง ของใจเออ
จะปนเปอ เธอนั้น แสงจันทรา
ภาพวาด
รู้คนดี พี่แดง ไม่แกล้งรัก
ตอบลบผูกสมัคร ภักแน่ มิแปรผัน
ภาพก้ส่ง รักไป ให้เช่นกัน
ผูกสัมพันธ์ มั่งยิ่ง และจริงใจ
ภาพวาด
เมื่อต้องพราก จากไป ใจแสนเศร้า
ตอบลบคร่ำครวญเคล้า เขาห่าง ให้หว่างไหว
ต่อจากนี้ ไม่มีเหลือ แม้เยื่อใย
จากกันไป ไกลแคว้น ต่างแดนดิน
สิ้นกันสุด หยุดรัก พักตรงนี้
ไม่ขอมี รักให้ คนใจหิน
พอแล้วคร่ำ ร่ำหา น้ำตาริน
เลิกถวิล สิ้นเยื่อ ไม่เหลือใย
ภาพวาด
เปรียบมุมมอง ของรัก คิดสักนิด
ตอบลบจงใช้สิทธิ์ จิตมอง แล้วตรองไตร่
ยามแลสวย ด้วยจิต คิดอะไร
ยามหม่นไหม้ ในใจ คิดไงกัน
ใช้ตาจ้อง มองด้วยใจ หรือใคร่หลง
เปรียบเป็นหงส์ ดงป่า พนาวัน
พอครอบครอง มองมุมเปลียน เวียนใจพลัน
ไม่คงมั่น นั้นฤา คือรักเรา
ภาพวาด
เป็นที่พัก หลักใจ ในคราท้อ
ตอบลบหากเธอพอ มีแรง แกร่งยืนได้
เธอก็จะ จากฉัน ไปแสนไกล
เหลือทิ้งไว้ คือคำ"ลา" วาจาลม
ภาพวาด
ขอบคุณนะ วันนี้ ที่เธอข้าง
ตอบลบแม้หนทาง ห่างแคว้น แสนหวั่นไหว
แต่เพราะมี เธออยู่ เคียงคู่ไป
จึงทำให้ ใจท้อ พอมีแรง
ภาพวาด
คนรักกัน นั้นเป็น ดั่งเช่นไร
ตอบลบช่วยแจ้งให้ ได้ฟัง สักครั้งหนา
อย่าประชด คดเคี้ยว เชียวกานดา
เพราะพี่ยา หารู้ หรอกคู่ใจ
คนรักกัน นั้นน้อง มองใด..แน่
ช่วยตีแผ่ แก่พี่ ที่สงสัย
จะให้คู่ อยู่ข้าง ไม่ห่างไกล
จะทำให้ ถูกใจ ไม่ขุ่นเคือง
ภาพวาด
ตั้งแต่ต้น จนจบ อ่านคบครัน
ตอบลบความ รู้สึก ของฉัน นั้นเกินเอ่ย
ชีวิตของ ตองสา ว่าเปรียบเปรย
ใช่ ละเลย การเรียน เพียรอย่างเดียว
หากแต่ว่า นิสัย ในเนื้อแท้
ความ ทะเยอ-ทะยานแก แน่เด็ดเดี่ยว
อกตัญญู ไม่รู้บุญ คุณยาเยียว
ปล่อย มือเหนี่ยว เหี่ยวแห้ง แล้งน้ำใจ
เป็นเพราะกรรม นำส่ง ก็คงคล้าย
ทิ้ง ตายาย หมายมุ่ง เข้ากรุงใหญ่
ผู้มีคุณ จุนค้ำ ช้ำหทัย
ผลคินให้ ได้นั้น มันคือกัน
ไม่ได้เย้ย หยันเยาะ หัวเราซ้ำ
แต่คิดย้ำ คำนวน ชวนไหวหวั่น
นี่น่ะหรือ คือแทนคุณ บุญนับพัน
ที่เจ้านั้น ทำให้ กับยายตา
ภาพวาด
วาดลายษร กลอนศิลป์ จินตนาฯ
ตอบลบเป็น ภาษา พาชื่่น ยื่นส่งให้
แด่หนึ่งคน ที่รัก ปักดวงใจ
อยู่แสนไกล ในถิ่น ต่างดินแดน
เห็นห้องใหม่ เอี่ยมอ่อง น้องมาช้า
ตอบลบแต่อย่าว่า นะนี่ พี่ฟังหนู
คอมฯเกิดรวน ป่วนหนัก เกินจักดู
ต้องส่งอู่ ให้ซ่อม เจ้าคอมฯเก
แล้ววันนี้ เล่นได้ ใกล้เหมือนเก่า
จึง ได้เข้า มาจับ แลขับเห่
แนะนำตัว เหมือนใหม่ ให้โอเค
เรียงร้อย เล่ห์ วาจา พากวนไป
นามนั้นหรือ คือภาพวาด หยาดเส้นสาย
เป็น ลวดลาย หลายหลาก ยากคิดได้
แล้วแต่ว่า จะแต่งเติม เสริมอันใด
ลง ไปใน ภาพนี้ ที่ต้องการ
ขอแนะนำ ตัวไว้ ในเท่านี้
เพราะไม่มี สิ่งเล่า จะกล่าวสาร
ผิดอันใด ช่วยแนะ และวิจารณ์
ณ เรือนชาน บ้านฉัน ล่าฝัน...เออ
ภาพวาด
สมชื่อกลอน จริงหนา ว่า"ลาตาย"
ตอบลบนึกว่าใคร วางวาย กลายเป็นผี
ที่แท้เล่า เจ้าลา อาชาดี
กำลังจะ เป็นธุลี ที่หาดทราย
น่าสงสาร จับจิต ชีวิตลา
โดนเขาทำ ทรมา เร่มาขาย
ใช้ แรงงาน เป็นทาส อนาจกาย
แลล้มตาย ณ ชายหาด ขาดชีวัน
ภาพวาด
รุ่มร้อนทรวง ดวงใจ ในรักนี้
ตอบลบเธอคนดี ผันแปร แลหยาบหยาม
ตีรักมา เป็นค่าเงิน เยินยกนาม
ชั่งเลวทราม ต้ำสุด มนุษย์เรา
ถ้าจักให้ รักแปร เพียงแค่นั้น
ก็จบกัน ดีกว่า ลาแล้วเจ้า
ไม่อยากอยู่ คู่เคียง แม้เพียงเงา
ขอโง่เขลา แค่นี้ .....ที่เคยมา
ภาพวาด
มรสุม รุมเร้า เป็นเงาตัว
ตอบลบฟ้ามืดมัว พัวพร่า น่าใจหาย
ยืนอยู่ริม ขอบผา ล้าแรงกาย
มีลมสาย พรายโพย พัดโชยมา
ภาพ วาด
จะอยู่ทน ไปไย ใจดวงนี้
ตอบลบเมื่อรู้ดี รักหลุด ฉุดไม่ไหว
ถ้าขืนยัง รั้งอยู่ คู่กันไป
เจ็บที่ได้ ใจปรับ รับไม่ทัน
เลิกลาลบ จบรัก หักซะก่อน
อย่าบันทอน ซ่อนซุก ทุกข์โศกศัลย์
ยึดให้อยู่ คู่ไป ทำไมกัน
ในเมื่อรัก เรานั้น มันโอนเอน
เจ็บก็เจ็บ เจ็บซะ ณ วันนี้
ความรู้สึก ดีดี ยังมีเห็น
ปล่อยยืดเยื้อ เมื่อถึงจุด สุดรำเค็ญ
จะยากเย็น เข็ญนัก กับรักทน
ภาพวาด
ยิ่งนับวัน ผันผ่าน เมื่อกาลเปลี่ยน
ตอบลบใจมนุษย์ หมุนเวียน เพี้ยนหลายด้าน
จะมองหน้า หาได้ ไม่ชื่นบาน
จะมองผ่าน ยากหยั่ง ถึงฝั่งใจ
ภาพวาด
จะไม่งอน ให้ง้อ ต่อจากนี้
ตอบลบขอคนดี พี่ข้าง อย่าพลางนิ่ง
น้องจะใช้ เหตุผล จนเห็นจริง
ไม่สะบิ้ง สะบัด ขัดอย่างเคย
ขออภัย ให้หนา คราพลาดพลั้ง
อย่าเก็บฝัง ดวงใจ ไว้เลยเอ๋ย
ผิดไปแล้ว แก้วขวัญ ฉันละเลย
จะไปงอน อย่างเคย เอ่ยสัญญา
ภาพวาด
รักมลาย กลายลง เป็นผงเถ้า
ตอบลบมีความเหงา เศร้าขม เป็นปมสาน
สิ้นสุดใจ ไร้รัก หักดวงมานต์
แสนรอนราญ ผลาญทรวง ทั้งดวงใจ
ภาพวาด
รักเผื่อเลือก เลือกรัก ไว้ปักจิต
ตอบลบต้องใช้ สิทธิ์ คิดครวญ ทวนทุกสิ่ง
หากรักผิด พลาดท่า พาประวิง
ใจ จมดิ่ง ยิ่งสุด ใครฉุดยืน
ภาพวาด
งอนให้ง้อ แค่นี้ พี่ก็ว่า
ตอบลบหรืออุรา หมดรัก หักใจหนี
เพียงแค่ง้อ ก็จะร้าง ห่างไมตรี
หรือไม่มี รักแล้ว พี่แก้วเธอ
ภาพวาด
คอยหน่อย นะคนดี
ตอบลบสักสิบปี พี่รอหน่อย
ไม่นาน กับการคอย
เพื่อสานสร้อย ร้อยดวงใจ
ภาพวาด
ขอโทษที ที่ใช้คำ ลำนำแรง
ตอบลบมิได้แกล้ง แฝงนัย ว่าใครหนา
ภาพแต่งไป ตามสัมผัส จัดวาจา
มิคิดว่า ด่าใคร ด้วยใจจริง
ด้วยยังด้อย ถ้อยคำ มิชำนาญ
จึงเรียงสาน กานท์ไป ไม่เกรงกริ่ง
ขอโทษพี่ ขอโทษน้า อย่าชังชิง
ด้วยทุกสิ่ง ภาพยังอ่อน วอนเมตตา
จะลาไกล ไปไหน ที่ใดหนอ
ตอบลบฉันวอนขอ ตอบด้วย ช่วยบอกหน่อย
อย่าจากไกล ไม่ทิ้ง แม้ร่องรอย
เพียงคำน้อย ถ้อยเอื้อน บอกเพื่อนมา
ภาพวาด
ไม่เคยลืม เลือนไป จากใจนี้
ตอบลบทุกทุกที่ มีกัน ไม่ผันเผลอ
แม้ว่าเหงา หรือไม่ อย่างไรเออ
ก้มีเธอ เสมอข้าง ย่างเคียงใจ
ภาพวาด
วันนี้อ่อนล้า
ตอบลบยิ่งพาใจไหว
ค้นหาหนึ่งใคร
เคียง ใกล้สักคน
เป็นเธอใช่ไหม
หนึ่งในใจค้น
มอบรักมากล้น
เป็น ต้นทุนเติม
ฝากรักฝากแล
ฝากแคร์จากเริ่ม
ฝากใจดวงเดิม
ฝาก เสริมเพิ่มแรง
ภาพวาด
ห่างไกลเกินแล
ตอบลบยังแคร์เสมอ
ยังรักนะเออ
ไม่เผลอ เปลี่ยนใจ
ทางไกลใจเหงา
ห่างเงาให้ไหว
มอบรักมั่นใน
คงไว้ ไม่เลือน
ภาพวาด
สวัสดี คุณดรีม ทีมจีจี
ตอบลบขอต้อนรับ สู่บ้านนี้ ที่สุขสันต์
ร้อยรสกลอน ษรสือ คือผูกพัน
มอบให้กัน ฉันท์เกลอ เธอผู้เยือน
ได้รับมอบ หมายไว้ ให้ต้อนรับ
ยินสดับ กับกลอน ลายษรเอื้อน
ขอช่วยตอบ กลอนแก้ อย่าแชเชือน
เป็นเสทือน ไมตรี มีแก่กัน
ภาพวาด
แค่เธอนี้ มีเพียงฉัน
ตอบลบแค่ทุกวัน มั่นเสมอ
แค่ หัวใจ ไม่เผลอเลอ
แค่ตัวเธอ ไม่เผลอใจ
ยินดีหอบ มอบรักยื้น
ยินดี ยืน คืนหวั่นไหว
ยินดีอยู่ คู่เคียงไป
ยินดีใกล้ แม้ภัยมี
ภาพ วาด
แรงใจ จากเธอนี้
ตอบลบชุบชีวี ที่หมองไหม้
ให้ฟื้น ยืนก้าวไป
สู่วันใหม่ ไอแสงทอง
ภาพวาด
หนึ่งมั่น พันใจไว้
ตอบลบร้อยเกลียวไขว้ ให้แน่นเหนียว
ฝาก รัก ฝากใจเจียว
เป็นดวงเดียว เกี่ยวหลอมรวม
ภาพวาด
หลายวัน ผันผ่าน ชั่งนานนัก
ตอบลบให้หนัก หว่างทรวง ดวงใจข้า
รอพี่ ที่รัก จักคืนมา
เวลา คราใด เมื่อไหร่กัน
น้อง รอ รออยู่ จะรู้ไหม
หวังให้ พี่คืน สะอื้นหวั่น
อยากล้อ ต่อกลอน อักษรนั้น
เหมือนวัน ก่อนเก่า ที่เย้ายอ
ภาพวาด
ยินดี ต้อนรับ ครับคุณพี่
ตอบลบบ้านนี้ มีเขต ร้อยเหตุผล
เชิญเรียง เคียงรับ สดับค้น
กานท์กล บนลาน ของบ้านกลอน
ยินดี ต้อนรับ เข้าขับร้อย
วางสร้อย ถ้อยคำ ลำนำษร
สุขสันต์ ปันแต่ง แบ่งบทตอน
ยอกย้อน กลอนกล ว่ายวนไป
ภาพ วาด
คำว่าพ่าย จะไม่มี ในตัวเรา
ตอบลบขอกอปรเอา แรงใจ ไว้พูนเพิ่ม
แม้จักล้า แม้จักยาก มากกว่าเดิม
ก็ขอเติม กำลัง ถึงฝั่งชัย
ภาพ วาด
ระกำใด ใครเลยละ ล่ะคะพี่?
ตอบลบบอกน้องนี้ ทีเจ้า..เฝ้าถามหา
ระกำใจ ใดหนอ พ่อยอดยา์?
ถึงจะลา จรลับ กลับถ้ำทอง
ยินเสียงแจ้ว แว่วพ้อ คำต่อสาร
หรือร้าวราน สิ่งใด ใจเศร้าหมอง
ถึงเอื้อนเอ่ย เผยลา น้ำตานอง
กลับถิ่นของ พี่แล้ว ทิ้งแก้วตา
ภาพวาด
ถึงขนาด สิ้นใจ ไปเลยหรือ
ตอบลบน่าปรบมือ ให้นัก รักที่หมาย
แต่หากลอง ตรองตรึก อาจนึกอาย
เพราะมาตาย เพียงรัก ที่ภักครอง
เมื่อไม่ใช่ อย่างไร ก็ไม่ใช่
ถ้าจะให้ คู่ข้าง อย่างมัวหมอง
ก็ตัดใจ ไปเลย ที่เคยปอง
อย่ามัวเมา เข้าทำนอง ของรัก...ตาย
ภาพวาด
ถึงพี่หวง ถิ่นทอง แดนของพี่
ตอบลบใช่น้องนี้ จะลา พาสิ้นฝัน
จะตามยื้อ ตื้อไป ในทุกวัน
ไม่เหหัน ผันจาก หรือพรากไกล
จะเกาะติด ชิดข้าง อย่างเห็บหมัด
ให้อึดอัด กัดไม่ปล่อย ถอยไปไหน
ต่อให้ไล่ ไล่อย่างไร ก็ไม่ไป
ขอบอกไว้ ตรงนี้ เลยพี่เธอ
เมื่อปล่อยวาง วางปล่อย ไม่ร้อยรัด
ตอบลบคลายเชือกมัด ตัด-ดึง จึงสมหมาย
แม้ทุกข์ใด ไหนมี ที่พันกาย
ก็ไม่ร้าย ตายแน่ หากแก้ทัน
ภาพวาด
วาดภาพเรียง เคียงคู่ ดูแสนหวาน
ตอบลบหมายผสาน ผ่านใจ อย่าไหวหวั่น
วาดภาพงาม ยามละออง ตกต้องพลัน
วาด คืนวัน กลั่นส่ง ลงลวดลาย
ระบายเสริม เติมเส้น เน้นเฉดสี
ด้วยฤดี นี้วาง ร่างเส้นสาย
ค่อยค่อยเติม ค่อยค่อยแต่ง แบ่งระบาย
เป็นภาพชาย หญิงคู่ นั่งดูจันทร์
ภาพวาด
แต่ที่เห็น เช่นวาน แม้ผ่านแล้ว
ตอบลบยังจำแน่ว ติดแก้วตา พาหมั่นไส้
คนแบบนี้ นี่แหละนะ สัจจะไซร้
ไม่มีให้ แก่ใครดอก พวกหลอกลวง
ภาพวาด
คนอะไร ทำเป็นเต๊ะ ตะเบะท่า
ตอบลบไม่เข้าตา น่า...?...(ตัดไม่สำควรลง) ไม่ขอหวัง
รู้ประวัติ ชัดแจ้ง แสดงจัง
น่า ชิงชัง ที่สุด มนุษย์เรา
ภาพวาด
เดี๋ยวรักษา ให้ไหม คะคุณพี่
ตอบลบด้วยวิธี น้ำป้าเชง เจ๋งสุดเฟื้อง
มหาบำบัด หนึ่งหยด ไม่มีเปลือง
จะรู้เรื่อง ทันที นะพี่ชาย
ภาพวาด
เรื่่องรอรัก ลอลิง หญิงไม่เก่ง
ตอบลบขอละเลง ด้วยลอลา มาตีแผ่
เรื่องรอลอ ขอหยุด สุดแน่แท้
ใช้ดอแด แก้กลอน ก่อนแล้วกัน
ภาพวาด555
คุณพี่เจ้า คงเข้าใจ อะไรผิด
ตอบลบหยุด ความคิด แบบนั้น อย่าหวั่นไหว
ให้เป็นแฟน กับหลานตัว ขั้วกันไป
ฟ้า ผ่าไหม้ ทันที นะพี่เธอ
ภาพวาด
หายเร็วเร็ว นะคะ พี่มหา
ตอบลบจะได้มา ล่าฝัน กันต่อไป
ทาง อีกยาว หากก้าวช้า พาหยุดไว้
เดี๋ยวภาพไป ไม่รอ นะขอเตือน555
ภาพ วาด