จดหมายกิ้งกือ

เห็นจดหมาย ลายมือ กิ้งกือเขียน
คิดวนเวียน สนสับ กับคำถ้อย
ใครกันหนา ส่งมา วาจาร้อย
เปิดอ่านหน่อย คงรู้ ผู้ใดเออ


ค่อยค่อยแงะ แกะซอง แล้วมองอ่าน
ท่วงทำนอง คล้องหวาน พาลนั่งเหม่อ
ใครกันนะ เขียนส่ง หลงละเมอ
คำพูดเพ้อ เออ..ออ เราก็อาย


นั่งอมอิ่ม ยิ้มหวาน หน้าชานเรื่อน
ทุก คำเอื้อน เหมือนตรา พาใจหาย
วูบไหววาบ ซาบซ่าน สะท้านกาย
เพียง เห็นลาย สายษร ทำอ่อนใจ


ใครกันนี่ ที่ส่ง ไม่ลงชื่อ
มี ลายมือ สื่อหยัก อักษรไขว้
แม้อ่านยาก นิดหนึ่ง ตรึงหทัย
เพราะคำ ไทย ในจอมอ ต่อมาเติม

ภาพวาด