ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2553

อย่ารอคน ที่ทิ้งเรา








เขาทิ้งไป ไยรอ ให้ท้อจิต
ขอสักนิด คิดครวญ ทวนสักหน่อย
เขาทื้งไป ใช่เผย เอ่ยให้คอย
แม้คำน้อย ถ้อยเอื้อน ยังเลือนลาง


หากจะรอ รอใคร ที่ใจตรง
ฉันก็คง ส่งเสริม เติมทุกอย่าง
แต่นี่เล่า เขาอิง แลทิ้งนาง
จะรอร้าง อย่างคิด มันผิดเอย

ภาพวาด




เป็นกลอน ที่เขียนให้พี่คนหนึ่ง เขา รอคนที่ทิ้งเขา สำหรับภาพ ส่วนตัว ไม่เห็นด้วย ตัวเราไม่ใช่สิ่งไร้ค่า ถ้าเขามองไม่เห็นค่าของเรา ทำไมจะต้องบั่นทอนค่าตัวเองให้น้อยลงไปด้วย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น