เขาทิ้งไป ไยรอ ให้ท้อจิต
ขอสักนิด คิดครวญ ทวนสักหน่อย
เขาทื้งไป ใช่เผย เอ่ยให้คอย
แม้คำน้อย ถ้อยเอื้อน ยังเลือนลาง
หากจะรอ รอใคร ที่ใจตรง
ฉันก็คง ส่งเสริม เติมทุกอย่าง
แต่นี่เล่า เขาอิง แลทิ้งนาง
จะรอร้าง อย่างคิด มันผิดเอย
ภาพวาด
เป็นกลอน ที่เขียนให้พี่คนหนึ่ง เขา รอคนที่ทิ้งเขา สำหรับภาพ ส่วนตัว ไม่เห็นด้วย ตัวเราไม่ใช่สิ่งไร้ค่า ถ้าเขามองไม่เห็นค่าของเรา ทำไมจะต้องบั่นทอนค่าตัวเองให้น้อยลงไปด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น