เหงามจใดฤา

ริมฝั่งชล..มนต์เพลง บรรเลงเรียง
ถ้อยสำเนียง เสียงหวาน ผสานขื่น
ยินยลรส บทสร้อย ถ้อยคำกลืน
ดั่งค่ำคืน ดื่นด่ำ แสนช้ำตรม

คนใจเหงา..เป่าขลุ่ย...คุยกับฟ้า
ท้องนภา พร่าหม่น ทนขื่นขม
มีเรื่องใด ในใจ ใยตรอมตรม
บอกกับลม พรมผ่าน ขานวาจา

ไร้คนคุย..ขลุ่ยเสียง สำเนียงหวน
ให้ปั่นป่วน ชวนร้าว หนาววิญญา
บอกได้ไหม ใยเพลง บรรเลงมา
ฟังดูล้า พร่ามน ทนกล้ำกลืน

คนริมคลอง หมองใจ อันใดฤา
สายตัวสือ ถือถ้อย จึงร้อยขื่น
ยินสดับ กับเสียง เพียงชั่วคืน
ดุจดั่งกลืน ความช้ำ ย้ำดวงแด

ภาพวาด