---->>
เจ็บเพราะรัก
พี่รอยทราย - สีม่วง & ภาพวาด - สีชมพู
ความจริงแห่งใจเราเป็นเจ้าของ
แต่ใจน้องนางนั้นอยู่ที่ไหน
รักไม่รักบอกบ้างช่วยเผยใจ
อย่าปล่อยให้เคว้งคว้างไร้จุดยืน
ความสัมพันธ์คลางแคลงไม่กระจ่าง
ยิ่งอ้างว้างหัวใจเจ็บสุดฝืน
สุดท้ายพี่คงต้องช้ำกล้ำกลืน
ลืมตาตื่นมองรักเราที่เลือนลาง
เจ็บกับรัก มักไม่แปลก อกแตกร้าว
น้ำตาพราว เปล่าแปล๊บ แสบสุดหมาง
เจ็บและปวด ยวดยิ่ง จริงทรวงกลาง
น้ำตาพร่าง พรายริน แทบสิ้นใจ
เพราะรักเขาเราหรือรับเจ็บปวด
ต้องร้าวรวดเลียแผลสักแค่ไหน
พบรักแท้รักเทียมเจียมหัวใจ
ณ ทรวงในแน่นิ่งดิ่งคลื่นตรม
จบดีกว่าล้าแรงแข่งกับรัก
จำต้องหักหาญใจไข้ขื่นขม
เป็นคู่เวรคู่กรรมทำระทม
หยุดความตรม " ตัดบัวอย่าเหลือใย "
ตัดใจรัก หักถอน ความอ่อนล้า
ทิ้งน้ำตา ลาก่อน ความอ่อนไหว
ไม่ขอตรม ซมตาม ความปวดใจ
ลากันไป ไกลห่าง แยกทางที
พอเถอะเศร้า เร้าทรวง ห้วงใจขม
ทุกข์ระทม ปมใจ ให้หมองศรี
ต่อนี้ไป ไม่เหลือ เยื่อไม่ตรี
จรลี หนีจาก ยากหลับคืน
ตัดบัวเหลือเยื่อใยทำไมเล่า
มานั่งเศร้าซึมรักหักใจฝืน
แค่เจ็บแค่ร้าวล้มทั้งยืน
ไม่นานฟื้นฝันใหม่ไยต้องตรม
จบแล้วรักปลอมตรอมยิ่งนัก
ครานั้นหักหาญใจไม่สุขสม
รักแท้รักลวงเหลือเพียงลม
ความระทมท่วมท้นป่นดวงใจ
จบกันที ก็ดีแล้ว แก้วทรวงข้า
หากห่วงหา จะพาเศร้า เราหวั่นไหว
พอเถิดรัก ไม่ขอภัก ให้หนักใน
เจ็บที่ได้ ใจเป็นแผล เหลือแค่รอย
รักแล้วเจ็บ เก็บไว้ ใจก็เศร้า
ทรวงอกเรา เขาไม่แคร์ แม้สักหน่อย
สู้ทิ้งรัก หักทีเดียว สิ้นเกลียวปรอย
ตักใยฝอย คอยพัน สะบั้น..ลา
ในมุมหนึ่งของใจที่ยังเศร้า
มองเพื่อนเงาเงียบงันรักเหือดหาย
ดวงใจน้อยน้ำตาร่วงร่ำพร่างพราย
เขื่อนทลายท่วมนอง ณ กลางใจ
ภายนอกกร้าวแกร่งดุดันเหลือ
แต่ภายในสั่นเครือสุดหวั่นไหว
ทุกข์ตรมปวดร้าวหนาวเกินใคร
ทนสู้ไปด้วยใจมั่นหวังเห็นทาง
ในมุมหนึ่ง ของใจ ที่ไหวหวั่น
มีเพียงเงา เรานั้น นั่นเคียงข้าง
น้ำตาหยด รดไหล ในทรวงกลาง
ให้อ้างว้าง หว่างฤดี นี้เหลือทน
ภายนอกราว เข้มแข็ง แลแกร่งกล้า
ภายในล้า พาทุกข์ สุดสับสน
พยายาม ห้ามความหมอง จำจองตน
จึงกลับกลาย เป็นคนเจ็บ เก็บกดไป
พี่รอยทราย & ภาพวาด
ปล.พี่รอยทรายขา ภาพขอขอบคุณความสนุกในรสของบทกลอนมากๆนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น