---->>
น้ำตาล้างใจ
ดารารุณ - สีม่วง & ภาพวาด - สีฟ้า
น้ำตาที่ไหลริน
หมดแล้วสิ้นซึ่งความรัก
ห่วงใยเคยปกปัก
หมดความภักดิ์หลั่งน้ำตา
น้ำตาที่รินไหล
เหมือนกับใจที่โหยหา
จนใจแจ้งวาจา
ดวงแดข้าไม่ฝืนทน
ปล่อยตาให้แดงก่ำ
ปล่อยตาช้ำไม่คิดสน
ปล่อยใจให้ร้อนรน
เศร้าเปื้อนปนเปียกน้ำตา
ใบหน้าเคลือบหยาดน้ำ
รอยหมองคล้ำซ้ำเติมข้า
ปลดปล่อยด้วยน้ำตา
ขอล่ำลาความช้ำใจ
น้ำตา รินลาเศร้า
โศกรุมเร้า บรรเทาได้
ร้องร่ำ ความช้ำใน
ให้หลั่งไหล ไปจากตา
ปล่อยปลด สลดจิต
ด้วยมิ่งมิตร ฤทธิ์แรงล้า
รินหยด รดลงมา
เพื่อความกล้า ท้าเดินไป
เพื่อนจ๋า น้ำตาเจ้า
จงล้างเศร้า ที่เผาไหม้
ล้างกรด ที่รดใจ
ล้างหทัย ให้แกร่งที
ยิ้มรับกับน้ำตา
ยิ้มเริงร่าน้ำตานี้
ยิ้มโรยโหยฤดี
ลวงชีวีว่าปลดปลง
รอยยิ้มที่ริมแก้ม
ยังคงแต้มคราบความหลง
เศษซากความซื่อตรง
ที่ดิ่งลงความเศร้าใจ
น้ำตาที่หยาดหยด
ทำสลดไร้สดใส
ไม่นานคงจางไป
พร้อมใจที่แหลกลาน
วันนี้ ที่ร้องไห้
ด้วยเศร้าใจ หทัยผลาญ
ร้องออก บอกเล่าขาน
ด้วยสายธาร ม่านน้ำตา
พรุ่งนี้ จะลุกไหว
จะก้าวไกล ไปข้างหน้า
เจ็บนี้ จะชินชา
เป็นรอยตรา พาแกร่งยืน
ร้องเข้า เอาให้ออก
ความช้ำชอก ยอกใจขื่น
เจ็บหนัก ต้องพักกลืน
เพียงชั่วคืน จะยืนเอง
ร้องไห้ในวันนี้
กับชีวีแสนเส็งเคร็ง
ชอกช้ำจำละเลง
ใจร้องเพลงสลดทรวง
จะร้องไปถึงไหน
อีกนานไหมน้ำตาร่วง
รอยน้ำคล้ำเป็นดวง
กับวันลวงที่ผ่านมา
นานไหมจึงจะหยุด
ถึงจะหลุดพ้นน้ำตา
นานไหม...จึงมีค่า
ในสายตาของสักคน
วันนี้ ที่ฉันร้อง
เอาความหมอง นองใจตน
ไหลไป ในวังวน
กระแสชล ม่านน้ำตา
พอที ฤดีไหว
พรุ่งนี้ไป ใจไม่ล้า
เจ็บหนัก ขอพักลา
ไม่อยากตรา พาโศกตรม
สร้อยแสง แรงอาทิตย์
จะสะกิด ปลิดใจข่ม
ลาแล้ว แก้วใจจม
ความขื่ขม ปมหัวใจ
ยามยิ้ม รักก่อปม
รักระทม น้ำตาไหล
แก้ได้ หรือปมใจ
แก้ยังไง ช่วยบอกที
เพียงแค่ นั่งร้องไห้
แล้วหัวใจ จะหลีกหนี?
แน่หรือ ดวงฤดี
จะหลีกลี้ ด้วยน้ำตา
ไหลริน แลรินไหล
ทุกหยดใส ใจร่ำหา
ช้ำฟก อกอุรา
ให้เยียวยา น้ำตาใจ
เก็บกัก ก็หนักอก
ดั่งวิหก ตกเพลิงไหม้
แรงร้อน รอนรอนไป
ผลาญเผาไหม้ ไร้ขมคลุม
เหลือร่าง ที่เปลือยเปล่า
กับเขม่า ให้เร้ารุ่ม
ปีกขน ห่อกายนุ่ม
ถูกไฟสุม ให้อาลัย
เศษใจ ไหม้เพราะรัก
น้ำตาชัก เริ่มหลั่งไหล
ไหลมา มาดับไฟ
ไฟในใจ ที่ร้อนรน
น้ำตาที่ร่วงริน
มาดับสิ้นเสียวายชน
จบแล้วดวงกมล
หมดแล้วกลแห่งรักเรา
ไฟโหม โรมพัดหนัก
หัวใจรัก กลายเขม่า
น้ำตา แลความเหงา
พร้อมความเศร้า ยิ่งเร้ารุม
เศษผง ความศงกา
เพียงมายา คลาไฟสุม
น้ำตา ที่ชื้นชุ่ม
ก็ดับกลุ่ม ไฟมอดลง
น้ำตา ดับไฟรัก
แม้เคยภักดิ์ สุดลุ่มหลง
จบรัก ที่มั่นคง
จบรักลง ด้วยน้ำตา
น้ำตา ไหลบ่าแก้ม
ความเศร้าแซม ความรู้สา
เรื่องรัก ที่ผ่านมา
ความโศกา พาหวั่นกลัว
เจ็บมา น้ำตาเยียว
ความเด็ดเดี่ยว จักเป็นรั้ว
จากนี้ ฤดี-ตัว
จะไม่มัว ดั่งวัวควาย
เจ็บแล้ว ที่แคล้วผ่าน
จะอาจหาญ ทุกการหมาย
เจ็บยาก จากความตาย
เหมือนร่างกาย ได้ชีวิน
ดารารุณ & ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น