ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ได้วันพุทธ



ได้วันพุทธ


โทรไปถาม ความคืบหน้า อาการมี
แล้วคุณพี่ เขาบอกไว้ ได้พุทธหนา
น้องเลยออก อาการเบื่อ เหลือคณา
เครื่องก็ช้า หงุดหงิด พาจิต งง



งาน ก็เยอะ ไม่ลด แทบหมดแรง
แถมฟ้าแกล้ง ให้พี่ที นี้โศกศง
ด้วยแฟน ร้าง ห่างไกล ใจพะวง
มิมั่นคง รักแท้ แปรเปลี่ยนไป



น่า สงสาร ยิ่งนัก เกินจักเอ่ย
ผู้หญิงเล่า เขาเผย เย้ยเหยียบได้
ไป ครองคู่ อยู่กับชาย หมายเคียงใจ
ทิ้งพี่ที คนดีไว้ ให้ระทม



ถ้าอย่าใด พี่ชาย ได้อ่านษร
จงอาทร พี่ทีด้วย อย่าอวยสม
น้องรู้มา ว่าพี่ห้าม ก่อนยามตรม
แต่ความรัก เหมือนสายลม พรมผ่านใจ



จะ กะเกณฑ์ อะไร ไม่ได้ดอก
เมื่อโดนหลอก ก็เจ็บยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ให้ ความรัก แต่สิ่งยื่น คืนนั้นไซร้
คืนคำลา คราจะไป ใจเธอแปร

ภาพ วาด

พี่ภพ พี่ทีอกหักอ่ะ เลยเงียบไปเลย ภาพมากวนพี่เขาแล้วพอภาพออก เจ้าอ๊อด ว่าก็เงียบแบบเดิม
พี่ภพโทรไปหาเขา หน่อยดิ ภาพปลอบใครไม่เป็น เป็นแต่กวน เฮ้อ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น