ที่ระบายในยามเหงา

รู้ตัวดี เป็นไป ได้แค่ไหน
อยู่ในใจ ยามเหงา แลเศร้าขม
เป็นได้เพียง แค่ถัง ฝังความตรม
เมื่อซานซม ก้มหน้า มาระบาย


เป็นที่ทิ้ง สิ่งแย่ ไม่แลมอง
ส่วนเจ้าของ ครองใฝ่ ใจมั่นหมาย
เธอเลือกเขา คนเดียว เกี่ยวทอลาย
เป็นอีกนาย ชายหนึ่ง ไว้ตรึงใจ


ฉันยอมรับ กับความจริง ทุกสิ่งอย่าง
แต่ขอข้าง เธอนี้ นี่ได้ไหม
ต่อให้รู้ ว่าความช้ำ ย่ำทรวงใน
จะเผาไหม้ หทัยนี้ ยินดีเออ


ไม่ว่าเธอ เลือกเขา เราไม่ใช่
ไม่ว่าใจ จักเจ็บ เก็บไปเพ้อ
ไม่ว่าทรวง ห้วงลึก รู้สึกเบลอ
แต่ขอเธอ ข้างฉัน นั้นก็พอ


นอกสายตา นอกใจ ใกล้ตอนเหงา
รู้จุดเงา เราดี ที่เกิดก่อ
เจ็บก็เจ็บ เก็บไว้ ใจไม่ท้อ
ขอแค่ขอ เธอข้าง อย่างที่เป็น

ภาพวาด
1/9/52