ความรักเก่า เงาโศก วิโยคช้ำ
ยังคงย้ำ จำได้ ไม่เคยเลือน
ต่อให้นาน ผ่านผัน กี่วันเดือน
ยังคงเตือน ห้องใจ ให้จดจำ
เจ็บที่เจ็บ เหน็บหนาว ร้าวไม่ซ่าง
ดั่งหนทาง ย่างไป ใจยังช้ำ
น้ำตาหยด รดไหล ไห้ร้องร่ำ
แต่ยังทำ ใจไม่ได้ ในการลืม
ภาพวาด
ยังคงย้ำ จำได้ ไม่เคยเลือน
ต่อให้นาน ผ่านผัน กี่วันเดือน
ยังคงเตือน ห้องใจ ให้จดจำ
เจ็บที่เจ็บ เหน็บหนาว ร้าวไม่ซ่าง
ดั่งหนทาง ย่างไป ใจยังช้ำ
น้ำตาหยด รดไหล ไห้ร้องร่ำ
แต่ยังทำ ใจไม่ได้ ในการลืม
ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น