คารมลิ้น ปลิ้นปล้อน หลอนหลอกเรา
ให้ซบเซา เหงาหงอย ในถ้อยเสียง
คำเอื้อนเอ่ย เผยสัตย์ ตวัดเพียง
แค่สำเนียง เรียงลำดับ กับการลวง
ไม่จริงจัง ยั่งคำ ที่พร่ำเผย
แค่เอื้อนเอ่ย เปรยออก ให้ยอกหน่วง
คำกับใจ ไม่แท้ แน่ในดวง
เป็นแค่บ่วง ห่วงคล้อง ให้หมองใจ
มายาคำ พร่ำมา อุราร้าว
ให้เหน็บหนาว เปล่าเปลี่ยว เสี้ยวใจไหว
ยลยินฤทธิ์ พิษลวง ห้วงคำนัย
ใจนะใจ เพิ่งจะซึ้ง ถึงมายา
ภาพวาด
3/10/52
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น