---->>
ภาพรักเก่า เงาฝัง ยังตราติด
ห้วงความคิด จิตสำนึก รู้สึกหวาม
สุขเอ่อล้น ท้นเทียบ จะเปรียบความ
พอผันยาม ทรามทรวง ก็ล่วงใจ
ทิ้งรักปล่อย ลอยหลุด เป็นจุดเจ็บ
หนาวทรวงเหน็บ เก็บกลืน สะอื้นไห้
ร่ำร้องก้อง มองพี่ นี่จากไป
ดวงหทัย ใกล้แตก แหลกเป็นจุน
โอ้อกเอ๋ย เคยคบ กลับลบลา
ช้ำเกินกว่า จะยาเยียว เปลี่ยวใจขุ่น
พี่ที่รัก หักใจ ให้เป็นจุน
น้ำตาอุ่น ไหลหยด รดสองปราง
ภาพวันเก่า เผาใจ ดั่งไฟโหม
ไล้ร่างโลม โทรมซอ ช่อใจว้าง
คนเคยเคียง เอียงหนี ที่ร่วมทาง
ช้ำทรวงกลาง หว่างฤดี นี้เหลือทน
ภาพวาด
18/9/52
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น