ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอังคารที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2553

คำสิ้น



เมื่อโดนทิ้ง สิ่งแรก ไม่แปลกนัก
พอใจรัก หักลา น้ำตาริน
ความที่เจ็บ เหน็บเนื้อ โดนเถือวิ้น
แทบวายสิ้น วิญญา ให้อาลัย


น้ำตาตก อกต้อง มาหมองช้ำ
ใจเจ้ากรรม คร่ำครวญ รัญจวนไห้
โอ้!รักเอ๋ย เคยข้าง กลับร้างไกล
สุดอาลัย ในฤดี นี้เหลือทน


เพราะรักมาก ยากปัด ตัดให้ขาด
เจ็บอนาถ บาดทรวง ดวงใจป่น
ความรู้สึก ลึก..หมอง ของหนึ่งคน
แทบวายชล ยนยิน "สิ้นเยื่อใย"

ภาพวาด
29/9/52

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น