---->>
..นอนดึก/รังเกียจ..
เมื่อคืนเล่า เอาผ้าบัง ดูหนังผี
ไทยทีวี สีสาม ความสยอง
ไม่มีไผ ไหนอยู่ ดูกับน้อง
จึงต้องมอง คนเดียว เสียวแทบตาย
กลัวก้กลัว หัวใจสั่น พลันหวั่นไหว
กอดผ้าไว้ ใช้ยึดเป็น เช่นจุดหมาย
พอผีมา แต่ละครา เหมือนว่าอาย
คลุมหัวท้าย ปิดหมด ตามกฎกลัว
กว่าจะนอน ก็ปาไป ได้ตีหนึ่ง
ตอนเช้าจึง มึนเมา เอาซะมั่ว
ยิ่งได้เจอ ลูกค้า มาเนียนัว
หนูปวดหัว มากนัก อยากพักจัง
มีอีเรื่อง อยากเล่า อยากกล่าวเอ่ย
ใช่เปรียบเปรย เผยอ้าง อย่างสิ้นหวัง
ลูกค้าพูด ให้ทำบิล กินกระตังค์
เป็นคำสั่ง ว่าให้เพิ่ม เติมราคา
ภาพฉีกบิล ส่งไป มอบให้เขา
ขอเชิญเอา ไปเขียนเอง เปล่าภาษา
หนูคิดให้ ไม่ได้ หรอกนะน้า
คือปัญญา หนูไม่ดี มีไม่พอ
เขาทำหน้า ตึงตึง เหมือนอึ่งนิด
แล้วเดินคิด เลี่ยงออก นอกร้านหนอ
สักพักกลับ เข้ามา หน้างองอ
แล้วให้น้อง คิดต่อ ขอเลขเดิม
บิลฉีกไป ให้เล่า เขายังมี
คงหาที่เขียนใหม่ เอาให้เพิ่ม
พวกคิดดกง โค้งงอ ขอเงินเติม
เขาจะเสริม ราคาใส่ เท่าใดเออ?
...
ภาพวาด
(สร้างศัตรูไว้เยอะ555)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น