ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันจันทร์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

♬ หลงรูป




..♬ หลงรูป..




จินตนาฯ  หน้าชาย  วาดลายเส้น
คนที่เห็น  คืนนั้น  ในฝันข้า
รูปหน้าเรียว  เพียวหุ่นสูง  จรูงตา
นัยนา  คมวับ  ประทับใจ


จมูกโด่ง  คิ้วโค้งคั่น  ดั่งคันศร
ขนตางอน  ซ่อนเสน่ห์  เท่กว่าไหน
เสียงเสนาะ  เพราะดัง  กังวานไกล
ใบหน้าใส  ไหล่ผึ่งผาย  ชายไร้นาม


เป็นผู้ใด  ในนิมิตร  ตราติดตรึง
ให้คนึง  ถึงทุกช่วง  ใจทวงถาม
อยากจะสบ  พบพักตร์  อีกสักยาม
เพื่อทวงความ  นามชื่อ  ไว้สื่อใจ


ฤาเป็นเทพบุตร..อยู่สุดหล้า
ไยจึงมา  เข้าฝัน  ให้หวั่นไหว
เพียงปรากฏ  รูปทรง  องค์ไฉไล
แล้วหายไป  ให้เพ้อพร่ำ  ไม่ร่ำลา


สะดุ้งตื่น  ลืมตา  พาใจสั่น
ให้คิดถึง  ชายผู้นั้น  ที่ฝันหา
เขามีตัว  มีตน  บนโลกา
หรือเป็นเพียง  มายา  นิทรารมณ์


นั่งจับสอ  ทอสาย  วาดลายเส้น
หัวใจเต้น  ระส่ำ  จึงจำข่ม
เมื่อเห็นภาพ  วาดชาย  หมายชื่นชม
ยิ่งกว่าปม  สังข์ตรารัด  มัดทรวงใน


ให้หลงรูป  จูบภาพ  ใจวาบหวั่น
เพียงแค่นึก  ถึงเขานั้น  ใจสั่นไหว
พ่อยอดชู้  คู่ชิด  คิดเคียงใจ
อยู่หนใด  ในโลกา  โปรดมาเคียง


ภาพวาด



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น