ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอาทิตย์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

กลอนเหงาเศร้าใจ | น้ำตา (ช่วงเวลาที่ดีที่สุด & ภาพวาด)





...น้ำตา...


ช่วงเวลาที่ดีที่สุด : เขียวออน   &   ภาพวาด : เขียวเข้ม

น้ำตานั้น วันนี้ ไม่มีค่า
ขอจงอย่า หวั่นไหว ใจแปรผัน
ช่างมันนะ เรื่องร้าย ในคืนวัน
ยิ้มสู้พลัน เชิดไว้ ให้หน้าตรง

อย่าก้มหน้า น้ำตา จะตกพื้น
จงลุกยืน มองไป ในประสงค์
ใจเจ้านั้น อย่าท้อ ทระนง
จงมั่นคง ความคิด พิชิตใจ



น้องขอร้อง  ร้องให้พอ  พอวันนี้
ให้น้ำตา  ไหลปรี่  นี้รินไหล
ขอให้เพื่อน  จากนัยตา  ยาหทัย
และลุกยืน  สู่ชัย  ในเร็ววัน

ถึงน้ำตา  แปรว่ารอน  ใจอ่อนแรง
แต่ความแกร่ง  แห่งฤดี  ที่คงมั่น
ก็มาจาก  ความอ่อนไหว  ในความหวั่น
พอโศกศัลย์  พลันเบา  เราจึงยืน




อย่าเพิ่งยอม..ทดท้อ..ต่อชีวิต
อย่าแพ้พิษ..แห่งความเศร้า..เหงาโศกศัลย์
ยังมีคน..อีกมากมาย..ทรมาน
เขาเหล่านั้น..แสนสาหัส..ยิ่งกว่าเธอ

เช็ดน้ำตา..ของเธอ..ให้เหือดแห้ง
เทพยดา..หาใช่แกล้ง..ให้เธอเก้อ
อย่าให้คราบ..น้ำตา..ไหลล้นเอ่อ
บังสายตา..ของเธอ..จากความจริง



ม่านน้ำตา  ไหลบัง  ดังม่านหมอง
ความช้ำชอก  ละลอกขื่น  กลืนใจหญิง
เจ็บที่เจ็บ  ใช่จะเก็บ  เจ็บมาอิง
น้องจะทิ้ง  สิ่งโศกศัลย์  น้องสัญญา

น้องเชื่อพี่  มีมีหลายคน  อยู่บนทุกข์
น้องจะปลุก  ใจลุกยืน  ฝืนแกร่งกล้า
แม้ตอนนี้  แรงจะถอย  น้อยนิดหนา
แต่เชื่อว่า  อีกไม่นาน  ใจหาญเออ




วันนี้อาจขาดแรงแสดงปีก
อยากหลบหลีกซุกซ่อนตอนผิดหวัง
พักสักนิดคิดใหม่ให้จริงจัง
เรื่องรักชังใหญ่แค่ไหนในชีวิต

ที่เสียไปเพียงเสียความรู้สึก
อาจเหมือนมีแผลลึกในห้วงจิต
แต่ที่เหลือคือยังมีชีวิต
ค่อยค่อยคิดรักษาอย่าท้อใจ




จะไม่ท้อ  จะขอแกร่ง  ด้วยแรงจิต
แม้แรงฤทธิ์  พิษขื่น  สะอื้นไหว
จะประดัง  ประเด  เททับไป
ก็จะไว้  ในทุกทาง  เพื่อย่างเดิน

เหนื่อยและล้า  น้ำตาหยด  ที่รดไหล
แต่หาใช่  ใจจะพอ  ท้อจนเกิน
ยังสู้ไหว  ยังก้าวได้  ในเขาเนิน
แม้เผชิญ  สิ่งเลวร้าย  ไม่หน่ายเลย



ช่วงเวลาที่ดีที่สุด
& ภาพวาด

**ขอขอบคุณพี่หมอมากๆนะคะ ที่มาร่วมต่อกลอนกับภาพ  ขอบคุณค่ะ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น