ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2553

12ธันวา วันกลับและวันเกิด





...12ธันวา วันกลับและวันเกิด…


12ธันวาน่าใจหาย
ด้วยพี่ชาย  จากไกล  ไปสุดหล้า
หลังจากกลับ  คืนบ้าน  ชานชาลา
ให้น้องยา  ดีใจ  ได้ไม่นาน



กลับเพราะ  หน้าที่  ของพี่นั้น
แล้วจากกัน  เพราะหน้าที่  ยังมีสาน
เพียงหกวัน  ผันไป  ให้ชื่นบาน
กับเรื่องงาน  ศาลฟ้อง  ต้องคดี



โจรเข้าSAVE  เก็บงาน  ขายผ่านต่อ
จึงต้องงัด  ข้อดู  สู้ถึงที่
ฟ้องยังศาล  หลักฐานครบ  จบคดี
ลงต่อตี  ชิงชัย  ให้ได้มา



ศาลตัดสิน  พี่ชนะ  ดังกะไว้
โจรแพ้ไป  ไร้คำทาน  คัดค้านว่า
หลายอย่างจบ  ด้วยดี  ที่ศาลตรา
ลงอายา  คนผิด  ติดคุกไป



จนวันที่  12  ต้องกำหนด
ทำตามกฎ  เกณฑ์มี  ที่ยื่นให้
เมื่อขึ้นศาล  เสร็จสิ้น  ณ ถิ่นไทย
ต้องจรไกล  อีกครา  ดั่งว่าคำ



เป็นวันเดียว  กับพี่  ที่กำเนิด
คือวันเกิด  ลืมตา  ณ คราค่ำ
ปี ค.ศ.  แปดหนึ่ง  ซึ่งยังจำ
จึงเอ่ยพร่ำ  คำพร  เป็นกลอนกานท์



ขอให้มี  สุขภาพดี  มีแต่สุข
ขอให้ทุกข์  เปลี่ยนแนว  อย่าแผ่วผลาญ
ขอให้สม  ดั่งใจ  ในการงาน
ขอให้ผ่าน  สิ่งร้าย  ห่างกายไกล



ขอทุกพร  ดีดี  ให้พี่ฉัน
ขอสุขสันต์  วันเกิด  เปิดรับสิ่งใหม่
ขอคุณพระ  ปกป้อง  คุ้มครองภัย
ขอจงให้  ได้ดังหวัง  ตั้งประนิธาร



ทุกคำพร  จากใจ  ใส่อักษร
เป็นบทกลอน  แปลกแปลก  แจกผสาน
มอบแด่พี่  คนไกล  ในดวงมานต์
ให้สราญ  ชีวิน   ณ ถิ่นเรือง

ภาพวาด


หนูอวยพรไม่เก่งอย่าที่พี่รู้แหละ แต่ตั้งใจนะ
คิดหวังตั้งใจสิ่งใดให้ทำเองนะคะ

ภาพรักพี่ภพค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น