ลิงหน้าง้ำ

..ลิงหน้าง้ำ..


นั่งหน้าคว่ำง้ำงอรอตลอด
โอ้พ่อยอดดวงใจอยู่ไหนหนา
งานกับงานวันค่ำพี่ทำมา
เลยหายหน้าห่างน้องสุดหมองตรม


น้องก้รู้ขอบเขตของเหตุผล
แต่สับสนหัวใจให้ยากข่ม
ความรู้สึกมีมาคืออารมณ์
มันจึงจมห้วงสุดเป็นจุดใจ


ลิงแสนซนหม่นหมองนั่งมองเหม่อ
ด้วยอยากเจอพี่ชายหมายเคียงใกล้
จะต้องรออีกนานนานเท่าใด
ที่จะได้สมดังน้องตั้งตา


พี่เป็นเศษเสี้ยวหนึ่งซึ่งขาดหาย
เลยเปรียบคล้ายถูกมีดนั้นกรีดผ่า
แร่และเถือเนื้อลิ้นชิ้นอุรา
น้ไปไว้อเมริกาพาไกลเกิน


นับวันถอยคอยให้ครบได้พบพี่
อีกหกปีจะสุดทางความห่างเหิน
พี่น้องเนื้อเชื้อไขได้ร่วมเดิน
มาเผชิญทุกอย่างเป็นแบบเช่นเคย

.........
ภาพวาด