ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2554

◆ หนูติดจั่น

◆ หนูติดจั่น







หนูติดจั่น  :  จนปัญญา, หาทางออกไม่ได้.





หนูติดจั่นนั้นไซร้ไร้ทางออก
เหมือนมีคอกล้อมเข้าเรายากหนี
หมดสิ้นแล้วหนทางสร้างชีวี
คงต้องพลีปล่อยร่วงตามบ่วงกรรม


เปรียบอย่างคนค้ายาหาตังค์ใช้
มัวเมาในเงินตราพาถลำ
หลงระเริงเหลิงใจในสิ่งทำ
จนถึงจุดสุดต่ำให้คร่ำครวญ


อยากถอนตัวออกมาช้าไปแล้ว
เพราะในแนวทางเสี่ยงยากเบี่ยงหวน
เมื่อขาวถูกดำกลืนทั้งผืนนวล
ยากจะทวนกลับเป็น..ขาวเด่นตา


ถึงสังคมอภัยเปิดใจรับ
แต่มุมกลับ..ตัวพ่อก่อปัญหา
เขาจะตามไล่บี้และบีฑา
เพราะด้วยว่าเรารู้ดงในวงการ


จะถอนตัวออกมาก็หาได้
จะหลงไป..เดินต่อคงขอผ่าน
เมื่อเดินผิดติดกับดักของนายพราน
จึงยอมเขาประหารผลาญชีวิน

.........
ภ.ภาพวาด


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น