ตะวันทอยอแสงแฝงไออุ่น
รุ่งอรุณเช้าใหม่สดใสศรี
หมู่แมกไม้ไหวโยกลมโกรกตี
กลีบมาลีปลิวหล่นบนลานดิน
วิหกน้อยลอยลิ่วทิวเขาเขียว
เส้นทางเคี้ยวลดหลั่นตามชั้นหิน
น้ำตกใสไหลเอื่อยระเรื่อยริน
ทุกชีวินในพนาพาเวียนวน
สัตว์ใหญ่น้อยถ้อยทีถ้อยอาศัย
ตามชะตาพาไปในไพรสณฑ์
กบกินแมลงแร้งกินเนื้อเพื่อชีพตน
กระบวนกลธรรมชาติมิอาจแปลง
ป่าเลี้ยงสัตว์->สัตว์ปลูกป่าอย่างผาสุข
ทุกทุกยุคถิ่นทั่วหัวระแหง
วัฏจักรโลกนี้มีแสดง
มนุษย์แสร้งแกล้งเบลอหรือเผลอไป
ทั้งโกยใช้ไม่ยั้งจึงพังสิ้น
ปากก็กินมือนั้นกอบเป็นหอบใหญ่
บ้างทิ้งขว้างอย่างไร้ค่าน่าเหนื่อยใจ
โลกบรรลัยเพราะมนุษย์มิหยุดพอ
น้ำท่วมฟ้าปลากินดาวก็คราวนี้
คงถึงที่มนุษย์บ้างเคยสร้างก่อ
เผาทำลายตัดขุดถึงจุดตอ
แม้หลุมบ่อถมกลืนเป็นพื้นทาง
.........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น