ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2554

พอทำได้




พอทำได้


กลอนคือคำนำเรียงเสียงอักษร
ร่ายเป็นตอนบทหนึ่งซึ่งเสกสรรค์
วางสัมผัสนอกในให้มีกัน
สิ่งสำคัญเสียงลงส่งให้ดี


ก่อนเริ่มแต่งแบ่งจัดสัมผัสหาย
ทั้งความหมายว่าไปไม่คงที่
มันวกวนคนว่าด่ายังมี
แต่ความที่ชอบอยู่จึงสู้ทน


ทั้งคำติคำเตือนเหมือนคมแหลม
คอยทิ่มแทงก่อกวนชวนสับสน
ได้คำชมเป็นยาทาเนื้อตน
ให้ดิ้นรนฝนฝึกนึกท้าทาย


ขอบคุณคำติชมที่บ่มสอน
ให้บทกลอน"เริ่มจะดี"มีความหมาย
ทั้งเสียงลงตรงฉันท์มิผันกลาย
อีกลวดลายภาษาเริ่มน่ามอง


ทุกคำติคำเตือนเอื้อนเอ่ยอ้าง
ทุกแนวทางท้าทายใช่ขุ่นข้อง
ความรู้สึกนึกสนุกปลุกทำนอง
จึงได้ลองวางจัดสัมผัสดู


ที่เคยผิดเสียงเพี้ยนเขียนดำน้ำ
ก็พอทำได้แล้วแนวทางสู่
จึงใครอยากฝากวอนอ้อนผู้รู้
มาเป็นครูหนูด้วยช่วยแนะแนว
.........

ภ.ภาพวาด



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น