ใจเพื่อตน
ในบางครั้งหวังไกลใจนั้นท้อ
มิอาจต่อกำลังต้องนั่งเฉย
หมดเรี่ยวแรงแข็งสู้อยู่อย่างเคย
คนก็เย้ยเยาะหยันให้ฉันจม
มิตรที่มีหนีหน้าเขาล่าถอย
ญาติก็ปล่อยตามกรรมช้ำสาสม
ต้องอยู่เปลี่ยวเดียวดายยามกายล้ม
ทุกข์ระทมกับปัญหาสารพัน
บ่อยครั้งบอกตัวเองเก่งให้ได้
ทางอีกไกลอย่าหลีกติดปีกฝัน
แพ้วันนี้ที่ล้าอย่าจาบัลย์
ใจเท่านั้นที่เหลือไว้เพื่อตน
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น