ทางใจไร้ปัญหา
อยากตอบกลอน อ้อนวจีให้พี่รัก
แต่กลัวนักหัวใจให้ไปเสี่ยง
คิดครวญดู รู้ลำเค็ญ จึงเอนเอียง
เดินหลบเลี่ยงหลีกทางห่างออกมา
คนขี้ขลาดหวาดระแวงแกล้งปากเสีย
หมายจะเคลียร์ทางใจไร้ปัญหา
ไม่อยากเพลินเดินถลำ..ช้ำอุรา
จึงหลบหน้าบ่อยหนให้พ้นทาง
เจ็บหรือเปล่าเฝ้าถามคอยตามห่วง
น้องรู้บ่วงรักรัด..มักบาดบ้าง
ถ้าทนได้ไม่เศร้าเท่ากับวาง
ทุกทุกอย่างลงล๊อก..ออกมาดี
ทนเอานิดพิษร้ายจะคลายหมด
เป็นตามกฎเวลาพาหลีกหนี
เจ็บซะก่อนอ่อนล้าเวลามี
อย่าปล่อยจี้ถึงจุดลึกสุดใจ
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น