ไร้ซึ่งรัก
หลงความงามยามแลแค่รูปโฉม
จิตใจโน้มเอนเอียงอยากเคียงหมาย
กระแซะนิดชิดร่างข้างเคียงกาย
แล้วห่างหายให้เศร้าทนเฝ้าคอย
หญิงซิช้ำกล้ำกลืนขมขืนนัก
ไร้ซึ่งรักมีมา..กว่าสุดสอย
น้ำตาร่วงทรวงร้าว เป็นราวรอย
ด้วยเผลอปล่อยใจกายถวายเดน
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น