พึ่งทางธรรม
พึ่งทางธรรม นำใจ ให้ผุดผ่อง
ตามครรลอง พระสัมมา พาหลีกหนี
ทุกข์รุมเร้า เข้าโถม แล่นโจมตี
จึงหาที่ พึ่งพัก ยามรักจาง
เหนื่อยวิ่งตาม ถามข่าว มีสาวทั่ว
ทำใจมัวหม่นหมอง จึงต้องห่าง
ใช้ธรรมะ สกัด จัดหนทาง
หมายอยู่อย่างสงบ ลบภาพเธอ
แม้ลำบาก ยากอยู่ รู้ทีแรก
อกแทบแตก ด้วยจิต คิดเสมอ
มันโหยหา พาใจ ให้อยากเจอ
น้ำตาเออ ภาพรักซ้อน รุ่มร้อนใจ
และเมื่อล่วง ช่วงช้ำ มิย่ำแย่
ทุกอย่างแปร เป็นงามความสดใส
ฟ้าที่ถูก เมฆบัง ยังวิไล
ชีวิตใหม่ เริ่มต้น คนเต็มคน
.........
ภ.ภาพวาด
ส.๒๖.๕.๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น