รักไม่ได้
ไม่อาจหยุด ใจพัก แม้รักมาก
ยอมจะจาก ถึงเจ็บ เก็บมาฝัน
ทำทุกสิ่ง วิ่งห่าง วางสัมพันธ์
ขีดเขตกั้น เราสอง ต้องห้ามเจอ
ทรมาน ทานทน สุดหม่นหมอง
รู้ใฝ่ปองจ้องหวัง..ด้วยพลั้งเผลอ
มามีรัก กลับผลักไส..ไกลห่างเธอ
เจ็บจนเพ้อ ฉันยอมตรมตรอมใจ
รักไม่ได้ ใช่ไม่รัก..กั๊กเหตุผล
เธออย่าค้นมันเลย..เฉยได้ไหม
ถือซะว่า ฉันแย่ เปลี่ยนแปรไป
อย่าซักไซ้ อะไรอีก..จงหลีกทาง
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น