ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอาทิตย์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2555

นี่หรือสัจจะ?





นี่หรือสัจจะ?
ตน ธรรมดา & ภ.ภาพวาด



เป็นตัวตนคนเอยเคยรู้จัก
ด้วยความรักภักดิ์จริงใช่สิ่งขัน
เธอก็เป็นเช่นเดิมเหมือนทุกวัน
สานสัมพันธ์กันไว้ไม่เปลี่ยนแปลง

ยังร่าเล่นเห็นอยู่ก็รู้หรอก
แต่ขอบอกจากใจใช่เสแสร้ง
รักในเธอเป็นเธอที่แสดง
หาได้แฝงหวังเปลี่ยนหรือเวียนไป

ยังยิ้มดูอยู่นี่ คนดีเอ๋ย
วจีเอ่ยเผยผ่านคำขานไข
บอกเรื่องเล่าเราสองที่ปองใจ
อยู่นี่ไงไม่ห่าง คนข้างเคียง ฯ

ฅน ธรรมดา


**--**--**




ยินน้ำคำจริงจังดังก้องหู
จึงอยากคู่ข้างไปเอาใจเสี่ยง
ตั้งเธอเป็นผู้พิทักษ์รักร่วมเรียง
คือหนึ่งเพียงคนเดียวในเกลียวใจ

มอบความรัก มอบทุกอย่าง นั้นวางชิด
มอบซึ่งสิทธิ์ผู้นำ นำมอบให้
มอบกุญแจไขกล่องห้องฤทัย
มอบจนไม่มีความลับปิดกับเธอ

แล้วไม่นานการเสี่ยงก็เพลี่ยงพล้ำ
หัวใจช้ำคำชายร้ายเสมอ
กล่าวตัดรักแรมร้างสิ้นทางเจอ
เหลือฉันเพ้อพิษลวงทรวงระกำ

โธ่!!นี่หรือคือสัจจะ จะไม่เปลี่ยน
วันนี้เพี้ยนเพราะใครใจถลำ
ทิ้งฉันโศกกับโลกเหงาเงามืดอำ
เธอช่างทำได้แสบแบบเจ็บนาน

หรือเพราะฉันมันบ้ากล้าไปเชื่อ
จึงเป็นเหยื่อเธอเคี้ยวชิมลิ้มแล้วผ่าน
ยามรสจืดฝืดคอก็เปลี่ยนจาน
หันไปทานอาหารอื่นอย่างชื่นชม
........

ภ.ภาพวาด

พ.๑๓.๖.๒๕๕๕

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น