---->>
โอ่!มนุษย์
เสือนั้นหิวจึงล่ามาประทัง
แต่ฉันชังคนนักมักใจหิน
ล่าเพื่อขายไม่หยุดสุดทมิฬ
ปลิดชีวินเขาแหลก แลกกับเงิน
คำโบราณนั้นหนา มีว่าไว้
อันสัตว์ใหญ่ล่าสัตว์น้อย พลอยสรรเสริญ
แต่มนุษย์ชั่วช้ากว่าเหลือเกิน
เข้าเผชิญล่าทุกอย่าง..อย่างย่ามใจ
ถือว่าตัวมีดีที่สมอง
สร้างสิ่งของทำร้ายทำลายได้
ผลิตเครื่องจักรยนต์และกลไก
เอามาใช้เข่นฆ่าบ้าหรือดี
โอ่!มนุษย์สัตว์ประเสริฐ..เลิศตรงไหน
ยิ่งมองให้ลึกลึก อยากนึกหนี
ทั้งโลภะ โทสะ โมหะมี
ศูนย์รวมที่มนุษย์อยู่ต่างรู้กัน
เพราะการสร้างคือทำลายพร้อมไปด้วย
ที่อำนวยใช่ยืนนาน เมื่อผ่านผัน
ทั้งผืนป่าสัตว์น้อยใหญ่ในไพรวัลย์
จะสิ้นพลันเพราะมนุษย์ไม่หยุดพอ
.........
ภ.ภาพวาด
อ.๒๖.๖.๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น