พรธรรมชาติ
เสียงบรรเลงเพลงกล่อมพร้อมอุ่นรัก
ซุกหน้าพักอิงอกตกห้วงฝัน
มีเธอกอดไหล่บางข้างเคียงกัน
ชมตะวันลับฟ้าสู่ราตรี
เงาแมกไม้มืดคล้ำดำสนิท
แสงอาทิตย์เหลืองทองดูผ่องศรี
ลิบลิบโพ้นโน่นหรือคือคีรี
รัศมีคลุมห่มสุดพรมแดน
สายลมโกรกโบกไหวใบไม้พลิ้ว
บ้างปลิดปลิวหล่นลงสู่วงแขน
ดุจคำพรธรรมชาติอาจเอ่ยแทน
ให้แน่นแฟ้นยืนยงคงชั่วกาล
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น