




พรุ่งนี้ยังมี
สีดำเทาขาวจาง..ทางชีวิต
ถูกลิขิตมาช้ำ..ทำไงได้
มีเพียงตัวของตัว..และหัวใจ
ที่อดทนก้าวไปในทุกวัน
วิบากกรรมนำหน้าพาประสบ
สิ่งที่พบตามอาฆาต..ให้หวาดหวั่น
อุปสรรคดักล้อมพร้อมพร้อมกัน
แต่ใจฉันไม่ท้อต่อชะตา
ยังยิ้มแย้มแต้มฝันวันพรุ่งนี้
ถึงริบหรี่แค่ไหนจะไปหา
ณ หลักสุดจุดหมายที่ปลายฟ้า
คือคุณค่าความสำเร็จ เพชรมณี
แต่หากแม้ชีวิตไร้สิทธิ์ถึง
ตรงจุดหนึ่งมุ่งหวังฝั่งวิถี
ได้แค่ครึ่งซึ่งทางสร้างชีวี
ตัวฉันนี้..จะยังยิ้มอย่างอิ่มเอม
.........
ภ.ภาพวาด
ส.๑๐.๑๑.๒๕๕๕


---->>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น