เกิดอะไรกับใจ
ทำไมใจไหวหวั่นเฝ้าฝันถึง
เธอคนหนึ่งคนเดียวคอยเหลียวหา
ทั้งที่เรา เลือกผลัก รักไกลตา
แต่กลับมา รำพึง คิดถึงเธอ
เกิดอะไรกับใจในวันนี้
น้ำตาที่รินหลั่ง คราวพลั้งเผลอ
เกิดจากความ ปวดร้าว ราวละเมอ
มีเสมอ เมื่อย้อน ตอนมีเรา
เจ็บและทุกข์ คลุกคละปนปะอยู่
ความหดหู่รู้สึก หยั่งลึกเข้า
ทรมาน นานนัก รักซบเซา
มีเพียงเงาเลือนเลือน เป็นเพื่อนใจ
.........
ภ.ภาพวาด
พฤ.๑๓.๑๒.๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น