~ ชีวิตติดปีก ~
ฉันมีปีกโบยบินไปสุดหล้า
เพื่อตามหาความฝันก่อนวันสาย
ชีวิตมีเวลาไม่มากมาย
ต้องตะเกียกตะกายให้ได้มา
บางครั้งคราวเจอลมพายุหนัก
ปีกแทบหัก พลัดหล่นร่วงห้วงเวหา
ร่างกระทบลงสู่พสุธา
ทั้งกายาเลือดเขรอะ อยู่เกรอะกรัง
ถึงเจ็บหนักเท่าใดไม่เคยท้อ
แรงมีพอพยุงให้มุ่งหวัง
สืบสองเท้าก้าวเดินด้วยพลัง
แม้เจ็บหนักอีกกี่ครั้งจะยังยืน
รอวันปีกเราแข็งเรี่ยวแรงไหว
จะโผลบินต่อไปด้วยใจชื่น
เผชิญโลกใบกว้างกลางวันคืน
ท่องทุกพื้นภูมิภาคที่อยากไป
.........
ภ.ภาพวาด
อ.๒๙.๑.๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น