ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2556

พระสุพรรณกัลยา





~ พระสุพรรณกัลยา ~


จะพิศพักตร์ งามนัก วงพักตร์พริ้ม
สองปรางอิ่ม กลิ่นนวล ช่างชวนหอม
ผิวเนื้อนาง งามสม น่าดมดอม
ขวัญเจ้าจอม นามสุพรรณกัลยา

คือนารีพี่นางพระนเรศ
ทุกขอบเขตแดนไทยในทิศา
ต่างรู้ซึ้งถึงประวัติความเป็นมา
ที่พระองค์ต้องไคลคลาจากบ้านเมือง

ทรงเป็นองค์ประกัน ณ หงสา
ด้วยพม่า ได้เหตุเข้าหาเรื่อง
พระมหาธรรมราชาทรงขัดเคือง
พระมหินทร์กระด้างกระเดื่องลักเมียตน

จึงยืมมือบุเรงนองตั้งกองทัพ
ฝ่ายมหินทร์ก็รุกรับกับเป็นผล
สู้รบกันล่วงกาลที่ผ่านพ้น
พอใกล้ช่วงน้ำหลากล้นเริ่มจนทาง

ฝ่ายพม่าให้จักรีแสร้งหนีทัพ
เข้ามาสับโยกย้ายอยู่หลายอย่าง
พอสบช่วงโอกาสมีที่ได้วาง
เปิดประตู..พม่าย่างสู่กลางกรุง

บุเรงนองกล่าวขอพระสุพรรณฯ
ไปเป็นองค์ประกันในวันพรุ่ง
พระมหาธรรมฯยากขัดจัดบำรุง
นางจึงมุ่งสู่พม่าหงสาวดี

เพียงเวลาไม่นานได้ผ่านล่วง
นางครองดวงใจกษัตริย์ด้วยศักดิ์ศรี
จึงออกโอษฐ์ต่อพระสวามี
ให้ปรานีปล่อยนเรศสู่โยธยา

เมื่อนเรศกลับกรุงได้ในอีกหน
จึงสั่งสมกำลังพลจนแกร่งกล้า
หมายจะกู้เอกราชคืนกลับมา
เคลื่อนโยธาสู้กับพม่ามอญ

แต่ไม่ทันจะชิงตัวพระสุพรรณฯ
เหตุเพราะนันทบุเรงเร่งฆ่าก่อน
พระนางต้องถูกประหารจนรานรอน
พร้อมลูกอ่อนในอกตายตกตาม

คือนารีวีรชนอีกคนหนึ่ง
เป็นผู้ซึ่งช่วยเราเหล่าสยาม
คืนกลับสู่เอกราชอันเรืองนาม
พ้นจากความเป็นเมืองขึ้นของศัตรู
.........

ภ.ภาพวาด
อา.๒๔.๒.๒๕๕๖

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น