ไร้เหตุผล

~ ไร้เหตุผล ~


คงมีคนสำคัญแทนฉันแล้ว
ถึงไร้แววรักเติมคอยเสริมต่อ
ฉันรับรู้ เข้าใจ จะไม่พ้อ
ทุกอย่างพอกระจ่างชัด..สัมผัสมี
- -( ภ.ภาพวาด )- -

จะมีใคร ที่ใหน แห่งใดเล่า
ใยน้องเจ้า คิดร้าย ว่าหน่ายหนี
ยังรักเจ้า ท่วมท้น ล้นฤดี
รักหมดที่ หมดห้วง ในดวงใจ
- -( MsSaddiary )- -

เห็นกับตา ยังบ่ายเบี่ยง ทำเลี่ยงหลบ
สิ่งที่พบ ชัดเจน ฉันเห็นได้
เมื่อไม่แคร์ แพ้ทางรัก จักขอไป
เพื่อเปิดทาง คนใหม่ให้เข้ามา
- -( ภ.ภาพวาด )- -

สิ่งตาเห็น ใช่เป็น อย่างเช่นคิด
อาจจะผิด แตกต่าง หลังกับหน้า
ใยไม่ตาม ถามไถ่ ใช้วาจา
หากคลาดคลา เพราะคิดเอง จะเคว้งพลัน
- -( MsSaddiary )- -

รู้ถามเธอ ต้องโกหก ตลกร้าย
ยิ่งทำลาย หัวใจให้โศกศัลย์
ตอบให้รู้สึกรื่น ชื่นชีวัน
เพราะความจริง มีนั้น ตัวฉันรู้
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ใหนความจริง ให้สิ่ง ที่อิงสร้าง
เธอคิดวาง เสมอ เธอรู้อยู่
ไม่เคยฟัง ดังเผย ไม่เคยดู
หากคิดสู้ ถูกเสมอ ที่เจอมา
- -( MsSaddiary )- -

การคิดสู้ รู้ถูก ผูกใจเกื้อ
แต่สู้เพื่อ สิ่งไหนกัน  นั่นปัญหา!
หากการสู้ เป็นการขืน ฝืนชะตา
ถอยดีกว่า จริงไหม..เรื่องใจคน
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ก็ให้สู้ รู้ถูก ผูกใจเกื้อ
มิใช่เพื่อ สู้ให้ ใจสับสน
ถามไถ่ความ ตามสุข สิ้นทุกข์ทน
ใช่ผจญ ความคิด ผิดลำพัง
- -( MsSaddiary )- -

ความคิดผิดงั้นหรือ สื่อที่เห็น!!
มองฉันเป็นหัวตอ..รอด้วยหวัง
เธอคุยจ้อกับเขาทั่ว หัวเราะดัง
แต่ฉันนั่ง คอยเธอ..ลอบถอนใจ
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ก็ฉันตาม ถามไถ่ กลับไล่ฉัน
พร่ำรำพัน งอแง และร้องให้
ฉันต้องนั่ง หน้าบูด ห้ามพูดไป
ต้องเป็นใบ้ รอเธอหาย ได้พูดกัน!!
- -( MsSaddiary )- -

เธอก็เลย แก้แค้น อย่างแสนเจ็บ
ดั่งตอกเล็บด้วยฆ้อน..ตัดรอนฉัน
คงสะใจ ใช่ไหม ในสิ่งนั้น
หรือไม่พอ ก็ช่วยฟันหั่นชิ้นเลย
- -( ภ.ภาพวาด )- -

ไหนกันเล่า อย่ากล่าวความ ไม่ถามไถ่
ถูกหรือไร คิดยัง ที่อ้างเอ่ย
ฉันน่ะหรือ ตัดรอนคู่ ชู้ชิดเชย
ก็เฉลย เล่าไป ใยเมินความ
- -( MsSaddiary )- -

ฟังชัดชัดเต็มสองหูรู้อย่างนี้
จะยังมีอะไรให้ฉันถาม
มันกระจ่าง ทุกอย่างซึ้ง ถึงนิยาม
จะให้ตามต่อไป ใจคงตาย
- -( ภ.ภาพวาด )- -

หากคิดเห็น ข้างเดียว ไม่เกี่ยวคู่
ย่อมจะรู้ พูดไป ไร้ความหมาย
เฝ้าถกเถียง เกี่ยงรับ ให้อับอาย
จำแยกย้าย เย็นก่อน ค่อยย้อนเคลียร์
- -( MsSaddiary )- -

ไม่ต้องรอชี้แจงแถลงซ้ำ
ไม่ต้องนำคำใดมาไล่เบี้ย
จบไปเถอะระหว่ากันเพราะฉันเพลีย
ยอมจะเสียใจลาดีกว่า "ทน"
- -( ภ.ภาพวาด )- -

เมื่อคิดเห็น เช่นนั้น ฉันยอมรับ
จะไม่กลับ แม้ใจ แทบไหม้หม่น
เมื่อไม่ฟัง ไม่ยั้งคิด จิตอีกคน
จำล่องหน ให้หาย ตายจากเธอ
- -( MsSaddiary )- -

------สรุป------
การผิดใจเรื่องนิด คือพิษร้าย
เร่งทำลายรักพังอย่างพลั้งเผลอ
ถือทิฐิ เป็นเกณฑ์กะ หลงละเมอ
สิ่งเสนอ คือความเจ็บเก็บไว้จำ

ถ้าหากรักจงฟัง แล้วนั่งคิด
อย่าได้ปิดใจตน หล่นถลำ
เปิดใจกว้างอย่างควร ไม่ชวนช้ำ
จึงจะนำสู่ความสุขในทุกวัน
- -( ภ.ภาพวาด )- -