---->>
~ ทนต่อไม่ได้ ~
น้ำตาหยด อดทน จนสุดฝืน
ความขมขื่น หนักขึ้น ชักมึนตื้อ
เสียงหัวเราะ เยาะหยัน นั้นกระพือ
ทุกอย่างคือ ฝันไป ใช่ไหมเรา
บอกซ้ำซ้ำ ทำดื้อ ว่าคือฝัน
ด้วยหวาดหวั่น ความจริง เป็นสิ่งเศร้า
หลอกตัวตน ทนหลง ในดงเงา
ถูกมองงั่ง โง่เง่า เราก็ยอม
แต่วันนี้ ที่สุด ควรหยุดยั้ง
พังเป็นพัง ใจรัก ยากถนอม
ยื้อมานาน ผ่านปี ที่ตรมตรอม
วันนี้ถึง ไม่พร้อม ก็ยอมลา
ทนไม่ได้ ใจนี้ ที่ต้องเจ็บ
หมดที่เก็บ ช้ำต่อ พอแล้วหนา
เธออยากมี รักอื่น ชื่นชีวา
ขอให้สมปรารถนา..ลาแล้วใจ
ภ.ภาพวาด
พฤ.๑.๘.๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น