ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอาทิตย์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ฝังรักพร้อมกาย




~ ฝังรักพร้อมกาย ~

เงาม่านไหวไล่ริ้วพริ้วสะบัด
สายลมพัดแผ่วผ่านดูหวานไหว
แสงเรืองรองของจันทร์อันอำไพ
สาดรอดไล้แสงผ่านผ้าม่านมา

กลิ่นราตรีส่งกลิ่น ถวิลถึง
เธอผู้หนึ่งผู้นั้นที่ฝันหา
รอยยิ้มพรายในจิตยังติดตา
พร้อมหยดใสใหลบ่าพาอ่อนเพลีย

รักที่ก่อต่อเติมเริ่มเป็นร่าง
ไม่ทันสร้างสมบูรณ์ต้องสูญเสีย
จำยอมเก็บเจ็บจับกลับมาเลีย
เพราะชะตาไล่เบี้ยเขี่ยเธอจม

โรคภัยร้ายรายรุมขุดหลุมดัก
ฝังความรักพร้อมกายใช้ดินถม
แม้ดื้อดึงถึงสุด พบจุดตรม
กอดเธอกลมวันลาคราปีกลาย

เงาม่านไหวใจหวิวตามริ้วม่าน
เจ็บสะท้านลึกลงคงไม่หาย
และยินดีจะเก็บเจ็บจนตาย
ด้วยเธอคือความหมายที่ใจมี

ภ.ภาพวาด
พฤ.๓.๙.๒๕๕๖

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น