---->>
~ จบไม่รู้ตัว ~
เงาความหลังครั้งก่อนยังหลอนหลอก
สุดช้ำชอกรักขมไม่สมหมาย
เอ่ยลากันวันก่อนตอนปีกลาย
น้ำตารินเป็นสายคล้ายคือลาง
ตั้งแต่จากวันนั้นจนวันนี้
เหมือนไม่มีสัมพันธ์เคยสรรค์สร้าง
สัญญาณโทรศัพท์กลับจืดจาง
สัญญาณรักลอยคว้างเจอทางตัน
คงมีใครเป็นแฟนมาแทนที่
จึงลืมคนทางนี้ที่เฝ้าฝัน
ตัดสายใยขาดรอนกร่อนสัมพันธ์
โดยที่ฉันไม่รู้ผิดสักนิดเดียว
นี่น่ะหรือคืรักชักหวั่นหวาด
ตัดกันขาดง่ายแท้ไม่แลเหลียว
สิ่งดีดีที่ต่อทอเป็นเกลียว
ออกแรงเหนี่ยวนิดหน่อยพลอยขาดลง
ภ.ภาพวาด
อ.๑๖.๗.๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น