---->>
~ บทเรียนรัก ~
หนึ่งประโยค ล้านเจ็บ ที่เก็บไว้
กับหนึ่งใจ ที่แตกแหลกสลาย
ในหนึ่งปีที่ทน ทุรนทุราย
จะให้ลืมง่ายง่ายอย่างไรกัน
วันที่บอกจะไป ไม่เคยขอ
พูดงอนง้อเท่าใด ไม่เคยหัน
ตอนนี้กลับมาทำเชื่อมสัมพันธ์
เธอเห็นฉันกินหญ้ามาหรือเธอ?
ฉันไม่ใช่คั่นเวลาในคราเหงา
ไม่ใช่เงาของใครไว้เสนอ
ไม่ใช่หุ่นไร้ใจรู้ไหมเออ
ที่จะเผลอหลงคารมณ์เคยตรมมา
บทเรียนนั้นมันสอนว่าอ่อนหัด
จึงต้องคัด"เจ็บ"วางดูต่างหน้า
แต่ละตัวบรรจงลงปากกา
พร้อมน้ำตาหยาดหยดสะกดกลืน
ณ วันนี้บทเรียนที่เขียนไว้
มันสร้างเกาะกำแพงใหญ่เอาไว้ขืน
ไม่มีวัน อย่าหวัง..จะพังครืน
หากรื้อฟื้น..คงมีแต่แค่เกลียดชัง
ภ.ภาพวาด
อ.๒๗.๘.๒๕๕๖
ขอขอบคุณรูปภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น