ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพุธที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2556

ฉันเหนื่อยมาก




~ ฉันเหนื่อยมาก ~

การเหินห่างบางทีใช่หนีหน้า
กรุณาฟังนิดฉันผิดไหม
งานประจำทำพลาดขาดฃ่วงไป
จึงแก้ไขข้อขัดข้องที่ต้องเคลียร์

ฉันเหนื่อยมากอยากพักกายสักนิด
ใจก็คิดไม่หยุดสุดละเหี่ย
กดเบอร์โชว์โทรไปหวังหายเพลีย
แต่กลับเสียกำลังใจไปกว่าเดิม

เสียงตัดพ้อต่อว่าพาใจทรุด
ที่ประดุจดังหวังกำลังเสริม
กลับเปลี่ยนไปไม่เป็นเหมือนเช่นเดิม
และได้เพิ่มเหนื่อยขึ้นจนมึนเมา

ไร้คำถามความห่วงใยในคนรัก
เหมือนเสียหลักร่างล้าอุราเศร้า
เหมือนอยู่เดียวเดี่ยวโดดโทษกรรมเรา
ที่ทำเขาไว้ใจไม่ได้เลย

อยากจะกล่าวอธิบายหลายหลายสิ่ง
แต่ต้องนิ่งเงียบไว้ไร้คำเผย
มันหมดแรงชี้นำคำอย่างเคย
ได้แต่เฉยยอมรับและปรับใจ

ภ.ภาพวาด
ศ.๒.๘.๒๕๕๖

ขอขอบคุณรูปภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น