ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

พลาดรัก




~ พลาดรัก ~

กอดอักษรตอนดึกรู้สึกผิด
โอ้ดวงจิตปวดร้าวเกินกล่าวขาน
คำว่าเรารักกันในวันวาน
ไม่อาจสานสืบต่อ..ฉันขอลา

ผิดที่ฉันไม่ซื่อปล่อยมือจาก
จึงจบฉากรักนี้..พร้อมหนีหน้า
ใช้อักษรส่งสาส์นข้ามผ่านฟ้า
เพื่อคือใจเธอให้มา ไปหาเธอ

ระยะทางห่างไกลวัดใจฉัน
ที่สุดมันก็พังเพราะพลั้งเผลอ
สัตย์สัญญาว่าคำเหมือนพร่ำเพ้อ
เพียงการเจอคนใหม่เปลี่ยนใจแปร

ไม่มีเจตนาจะเปลี่ยนรัก
ยิ่งห้ามหักต่อสู้ยิ่งดูแย่
เขาเข้าใกล้ในตอนฉันอ่อนแอ
จนพ่ายแพ้พลาดรักให้หนักใจ

จะคบสองต้องห้ามนั้นทรามสิ้น
เลยตัดสิ้นเลือกหนึ่งซึ่งว่าใช่
เมื่อตราชั่งเอียงข้างไปทางใด
คือผลลัพธ์รักได้ใจเลือกมี

ผลเฉลยเผยเห็นว่าเป็นเขา
ความรู้สึกผิดเล่าเข้าขยี้
ให้ขอโทษเธอนั้นสักล้านที
ความรู้สึกผิดนี้ไม่มีจาง

ภ.ภาพวาด
ส.๙.๘.๒๕๕๗

ขอขอบคุณรูปภาพจาก Google.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น