---->>
รักอำพราง : กลอนต่อ
---------------------------
มาหลงผิดพิศเผยคนเคยรัก
เขาผินผลักเสือกไสไม่เห็นค่า
เคยถวิลสิ้นร้างห่างแววตา
ด้วยทีท่าเฉยเมยเฉลยเป็น
>< กะลาตาเดียว
อย่าโยนผิดคิดเบี่ยงทำเลี่ยงหลบ
เดี๋ยวปั๊ดตบตาหลุดได้หยุดเห็น
อคติเตลิดเปิดประเด็น
ช่างเยือกเย็นเกินทนนะคนเรา
>< ภ.ภาพวาด
เพียงถ้อยเอ่ยเผยนิดมาคิดโกรธ
สวมบทโหดระรานพาลอับเฉา
ไร้เหตุผลบนครรลองตรองรับเอา
ช่างน่าเศร้าเสียจริงหญิงนักเลง
>< กะลาตาเดียว
หน้าไม่อายชายหรือตุ๊ด..ฉันสุดกลั้น
ทนอัดอั้น กลืนขม เธอข่มเหง
มีหญิงอื่นชื่นชิด ไม่คิดเกรง
แถมกระเตงกันเที่ยวเกี้ยวกันเพลิน
>< ภ.ภาพวาด
มิเคยเที่ยวเกี้ยวใครให้ยุ่งยาก
ใยต้องลากความยาวราวห่างเหิน
มองเพียงตาอย่าหลงผิดคิดก้ำเกิน
เพราะบังเอิญที่เห็นนั้นมันกะเทย
>< กะลาตาเดียว
อ๋ออออออ!กระเทย เลยชอบ เพิ่งตอบโจทย์
รสนิยมเปลี่ยนโหมด..โกรธแล้วเหวย
ฉันด้อยกว่าตรงไหนเนี๊ยะ!เธอเคลียร์เลย
ช้ำนักเอยหญิงแท้แพ้หญิงเทียม
>< ภ.ภาพวาด
จินตนาการล้ำเลิศประเสริฐ์นัก
จงใจปักกล่าวโทษดูโหดเหี้ยม
คอยตอกย้ำซ้ำให้ผิดคิดตระเตรียม
ช่างยอดเยี่ยมจริงแท้แน่จริงเออ
>< กะลาตาเดียว
พบพิรุธบ่อยครั้งเห็นตั้งมาก
ถึงไม่อยากจะคิด..จิตก็เผลอ
การกระทำแสดงแจงให้เจอ
มักเสนอด้านลบลบ..หลบซ่อนใด?
>< ภ.ภาพวาด
จะพูดมากลากไปคงไม่จบ
ใจเธอกลบรักฝังรั้งไม่ไหว
เมื่อคิดเบี่ยงเลี่ยงหลบจบกันไป
จะพูดกันทำไมให้มากมาย
>< กะลาตาเดียว
อยากจะไป ไปเถิดเปิดทางส่ง
จะเดินลงนรกสุดเป็นจุดหมาย
หรือจะขึ้นสวรรค์พลันสบาย
ขอจงตายจากกันนั้นชั่วกาล
>< ภ.ภาพวาด
จ.๒๔.๑๑.๒๕๕๗
ขอขอบคุณรูปภาพจาก Google.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น