เปลี่ยนไป

ชีวิตหนึ่ง ซึ่งขาด ไม่อาจกลับ
มันถูกทับ ดับดิ้น สิ้นสดใส
เคยพูดเอ่ย เผยรอยยิ้ม อิ่มละไม
กลับเปลี่ยนไป ใจแกร่ง แข็งกว่าเคย

ดวงตาคม กลมสด ลดแสงใส
ดูหม่นไป ในชั่วคราว จะกล่าวเผย
เพียงข้ามคืน ของวัน ที่ผันเลย
ขอเปรียบเปรย เอ่ยเล่า ขาวเป็นดำ

เปลี่ยนจากคน อ่อนไหว ในครั้งก่อน
กลับเป็นซ่อน ก้อนสะอื้น กลืนความช้ำ
เปลี่ยนจากคน เริงร่า พาเพื่อนขำ
เป็นเก็บงำ ช้ำเช่น คนเย็นชา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด