~กลอนต่อเล่น~

หายไปไหน ไอ้ภาพลอง เจ้าน้องน้อย<~พี่ภพ
ไม่เห็นค่อย จะมา หาบ้างเลย
มัวแต่ยุ่ง กลอนหลาก หมากฮอสเอย
จากที่เคย แวะเยือน กลับเลือนลา

มิได้หาย คล้ายลี้ อย่างพี่คิด<~ภาพวาด
แต่เพราะติด จิตภักดิ์ อักษรา
ที่เวบหนึ่ง ซึ่งน้อง ไปท่องมา
เลยหายหน้า ค่าตา มิมาเยือน

อย่างนี้เอง นี่หนา ถึงว่าหาย<~พี่ภพ
ไม่ย่างกาย ให้เห็น เช่นเสมือน
ดูซิดู เวบพี่ มิมาเยือน
กลับลางเลือน เหมือนหมดค่า น่าน้อยใจ

โอ๋โอ๊ะโอ๋ โอ๋พี่ สุดที่รัก<~ภาพวาด
น้องใช่จัก หักร้าง ห่างไปไหน
จะตัดพ้อ ต่อว่า มาทำไม
ยังแวะไป ไม่เลือน ผองเพื่อนเกลอ

อย่ามาพูด อย่างพี่ นี้เป็นเด็ก<~พี่ภพ
ใช้คำเล็ก โอ๋อ๋า ข้าไม่เพ้อ
เดี๋ยวปัดอัด ติดกำแพง ทำแกล้งเซ่อ
ให้หายเบลอ หายด่วน มากวนใจ

อย่าโมโห โกธา น้องยากลัว<~ภาพวาด
ให้หมองมัว ตัวหวั่น สั่นจนไหว
ด้วยพี่เผย เอ่ยว่าเกะ จะเตะให้
จึงต้องใช้ ความไวว่อง มาป้องกัน

อย่ามาหลบ เลี่ยงหนี น้องที่รัก<~พี่ภพ
เตรียมตัวชัก แดดิ้น สิ้นใจพลัน
จะเฟยียบให้ สลบ จบชีวัน
สิ้นสัมพันธ์ น้อง-พี่ แต่นี้เลย

ถึงเป็นลอง น้องเล็ก เด็กกว่าเพื่อน<~ภาพวาด
แต่ใจเตือน เตือนอยู่ สู้เหมือนเคย
ไม่มีถ่อม ยอมถอย หรือง่อยเฉย
รับรองเลย พี่จ๋า ว่าสู้ตาย

นี่คิดสู้ ผู้เป็นพี่ ไม่มีลด<~พี่ภพ
เจ้ากบฏ สายเลือด เชือดพี่ชาย
อยากจะฆ่า แล้วฝัง ดังความหมาย
ให้พี่ตาย ตกตรม สมไหมเออ

หามีจิต คิดคด กบฏไม่<~ภาพวาด
แต่พูดไป ให้รู้ หนูเสนอ
หากใครแซร้ง แกล้งลอง ของนะเออ
ไม่ยอมเบลอ เซ่อถอย ปล่อยมันไป

อย่างนี้ซิ น้องพี่ ที่ร่วมเลือด<~พี่ภพ
พร้อมดุเดือด สู้ฟัน ไม่หวั่นไหว
ถึงใครหวัง รังแก แม้เรื่องใด
เจ้าสู้ไป ได้ล่วง ไม่ห่วงเลย

เป็นลูกพ่อ ลูกแม่ ไม่แออ่อน<~ภาพวาด
ทุกฉากตอน สู้ไป ไม่นิ่งเฉย
เป็นน้องพี่ ขี้งอน เหมือนก่อนเคย
แต่ไม่เลย หากไม่ผิด มิคิดยอม

ไอ้นิสัย ขี้งอน วรให้ง้อ<~พี่ภพ
ไอ้นิสัย แข็งข้อ ไม่งอถ่อม
ไอ้นิสัย รั้น-ดื้อ หรือไม่ยอม
ไอ้นิสัย รวมพร้อม จอม(เอา)แต่ใจ

ยังมีอีก เงียบไป ไอ้ภาพวาด<~พี่ภพ
ขอผูดขาด กลอนแก้ แต่นี้ไป
ฉฉให้หมด เปลือกเปรื่อง เรื่องสาวไส้
แต่นี้ไป ช่วยแก้ ให้แลงาม

(อันสันดร ขรหลุด พอขุดได้<~ภาพวาด
แต่สันดาน การณ์ไซร้า ใยต้องห้าม
เปลี่ยนมิได้ ใครแจ้ง แถลงความ
อย่ามาปราม ห้ามเลย มิเคยฟัง!!!)
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~