ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2552

~ตีนกับตา~


ตีนกับตา ว่าคัญ กันบ้างไหม?
ลองถามใจ ให้รู้ กันดูหนา
ถ้ามีตีน ไม่มีตา พาเดินมา
หรือมีตา หามีตีน ปีนอย่างไร?

ตีนว่าฉัน นั้นสำคัญ จงฟังเหตุ
ทุกขอบเขต เดินไป จะใกล้ไกล
หากมีตีน ไม่ว่า ที่ไหนๆ
ก็ก้าวไป ได้หมด ไม่ลดแรง

ตีนว่าฉัน สำคัญกว่า ตาจงฟัง
เธออย่าหวัง จะก้าวไป ในทุกแห่ง
หากหมดตีน ปีนป่าย ก็ไร้แรง
ต้องนอนแอ่ง แหล่งนี้ อยู่ที่เดิม

ตาว่าฉัน นั้นสำคัญ จงหันคิด
ตรองสักนิด คิดทวน ครวญจะเสริม
หากว่าตีน ไร้ตา อย่าฮึกเหิม
ไม่ได้เริ่ม เดินย่าง ทางแสนไกล

ตาว่าฉัน สำคัญยิ่ง จริงทุกอย่าง
ลองคิดบ้าง หนาเจ้าตีน จะปีนไป
หากว่าฉัน พลันหลับตา ลงคลาใด
เจ้าคงไม่ ได้เห็นทาง ที่ย่างเดิน

ตีนกับตา ต่างทะเลาะ และเบาะแว้ง
แล้วแสดง ว่าตัวเก่ง เบ่งกันเพลิน
ไม่คำนึง ถึงความจริง สิ่งเผชิญ
มองเผินๆ เกินจะรู้ ดูความจริง

ตีนนั้นหนา พาเพลิน เดินจ้ำอ้าว
ทุกย่างก้าว ราวมั่น ไม่หวั่นสิ่ง
ไม่กลัวภัย ไหนเข้า เฝ้าประวิง
เดินและวิ่ง ลิงโลด โดดทะยาน

ตานั้นหลับ พับปิด สนิทชิด
ไม่คาดคิด จิตหวั่น จนฝันหวาน
เมื่อเจ้าตีน เดินไป ได้ไม่นาน
ก็ได้ผ่าน มาถึงผา ที่ล่าชัน

เจ้าตาหลับ ปิดสนิท ไม่คิดเปิด
ตีนเตลิด ก้าวลง ตรงไม่หวั่น
มาถึงผา พาหล่น ลงตรงนั้น
ผาชันๆ ตีนกับตา พากันตาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น