---->>
ยินเสียงแผ่ว แว้วเพลง บรรเลงรัก
ที่เคยทัก รักมา เมื่อคลานั้น
ให้ฝังแน่น แทนใจ ไว้ผูกพัน
ว่าคนมั่น พลันไกล เมื่อใจเลือน
ยินเสียงแผ่ว แว้วเพลง บรรเลงโศก
ให้วิโยค เศร้าตรม และขมเขื่อน
ทุกสิ่งรัก หักตรง ลงแค่เพื่อน
มิแชเชือน เคลื่อนลบ จบไม่คืน
ยินเสียงแผ่ว แว้วเพลง บรรเลงจบ
ที่เคยคบ กลบฝัง ไม่หวังฟื้น
เพราะใจเจ็บ เกินรับ จะกลับคืน
จึงต้องฝืน ยืนเดี่ยว อย่าเดียวดาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น