ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ต่างภพไม่ลบใจ

























ปลล่อยความคิด จิตซ้อน ย้อนเรื่องเก่า
มีภาพเขา เราเรียง ข้างเคียงฝัน
สุขทุกข์สู้ อยู่ด้วย ช่วยฝ่าฟัน
สองใจพัน มั่นคง ตรงอุรา

แต่วันนี้ ที่ตรม และขมขื่น
มีเราฝืน ยืนเดี่ยว เปลี่ยวจังหนา
มองทางใด ไม่มีเงา เขาสักคลา
สุดเหว่าว้า น้ำตาหยด รดหลั่งริน

เขาจากไกล ไม่คืน สะอื้นครวญ
ใจรัญจวน หวลพร่ำ ร่ำถวิล
เพราะความตาย สลายลับ ดับดวงจินต์
ชีพแดดิ้น สิ้นร่าง ย่างเคียงใจ

มองฟ้ากว้าง พร่างพราว ด้วยดาวเดือน
ระยิบเยือน เลือนพร่า น้ำตาไหล
กับคนรัก ภักใจ มาไกลไป
สุดอาลัย ไห้หา อุราตรม

มองดวงดาว พราวแสง แสลงจิต
เพราะความคิด ติดตรึง จึงต้องข่ม
กับความหวัง ฝังใน ฤทัยปม
ให้ระทม จมห่วง บ่วงดวงใจ

มองดวงเดือน เคลื่อนคล้อย ลอยบนฟ้า
ฝากว่าจา ว่ารัก จะภักใกล้
ถึงแม้ห่าง ต่างภพ ไม่ลบใย
จะคงไว้ ให้มั่น ไม่ผันแปร

.
ภาพวาด
.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น