---->>
รัตติกาล ม่านมิด ปิดแสงทอง
ให้ใจน้อง หมองช้ำ ครวญคร่ำหา
มองทางใด ให้เหงา เศร้าโศกา
นัยนา พล่าเลือน เสมือนดาว
เคว้งคว้างเหลือ เนื้อก้อน ซ่อนซุกไซร้
น้ำตาไหล พริ้มแพรว แสงแวววาว
เจ็บในจิต คิดรั้ง อยากฟังข่าว
และเรื่องราว ความเป็นอยู่ ของคู่จร
รัตติกาล ผ่านผัน ไม่หันกลับ
ข่าวสดับ ลับหาย เสียสายษร
จนบัดนี้ เนินนาน ผลาญใจรอน
คนจากจร ตอนไกล ยังไม่คืน
รัตติกาล ผ่านล่วง ห้วงเวลา
คนสัญญา ลาไกล ใจเป็นอื่น
ป่านนี้คง หลงลืมน้อง หมองจิตขื่น
ไม่กลับคืน ดังสัญญา คลาจะจร
.
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น