จนหรือรวยก็ต้องสู้

อย่าตีค่า ราคาคน บนหรือล่าง
ถึงแม้ต่าง ห่างเหิน แต่เดินดิน
จะสูงต่ำ ดำขาว พงษ์เผ่าถิ่น
แต่ต้องดิ้น สู้ชะตา เดินหน้าไป



จะทุกข์ใจ ทุกข์กาย ก็คล้ายคลึง
มองให้ซึ้ง ถึงราก จะฝากไว้
ถึงเศรษฐี มีเงินถัง ตังค์มากไซร้
ก็ทุกข์ได้ เพราะเศรษฐกิจ ต่ำ-ติดลง



อันพอมี พอกิน ดิ้นมิต่าง
ทุกที่วาง ถางช่อง หมองใจปลง
จะคนข้าง ทางเรียง เคียงใจจง
ต่างผลส่ง ให้สุข ทุกข์ ต่างกัน



จะรากหญ้า รากดิน รากถิ่นฐาน
ต่างต้องทาน ทนทุกข์ รุกให้หวั่น
อย่ามองใคร ว่าดี มีสุขสันต์
แต่ทุกข์เขา เรานั้น กลับพลันเมิน



ทุกข์เพราะ คน คู่เรียง เคียงใจข้าง
ทุกข์เพราะทาง ย่างไป ในที่เหิน
ทุกข์ ข้าวยาก หมากแพง แกล้งกันเกิน
ทุกข์เพราะเงิน เพราะหนีสิน เพราะผินคำ



จะทุกข์ใด ไหนหนัก ประจักษ์แจ้ง
ขอให้แกร่ง แรงใจอยู่ สู้แม้ช้ำ
อย่ามอง สูง สูงไป ให้ระกำ
เพราะคนต่ำ กว่าเรา เขายังมี

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพ วาด