+-+ ดั่งดอกบัว +-+

เดินมาไกล ไกลเกิน เกินกลับหลัง
ได้แต่ฝัง หวังไว้ ในภายหน้า
ให้ถึงปลาย สายฝัน อันโสภา
ก่อนจักล้า กว่าก้าว สาวเท้าไป


เหลียว แลทาง ข้างหลัง ครั้งเคยผ่าน
ให้ซมซาน วานวัน อันหวั่นไหว
ทุกข์ และสุข ทุกก้าว อันยาวไกล
เป็นบทเรียน เขียนไว้ ในใจเรา


มา วันนี้ มีจุดถึง ซึ่งมาได้
ด้วยแรงใจ ในมือ ถือเป็นเป้า
ผลักดัน ฉุด สุดกำลัง ดังรอยเงา
ผ่านวันเหงา เศร้าท้อ ต่อแรงมา


นั่น คือหวัง กำลังใจ ใสสะอาด
คอยหยดหยาด สาดชุ่ม อุ่มโอบหา
เปลี่ยน วิโยค โชคร้าย คล้ายนำพา
เปลี่ยนโศกา มาเป็นแรง แห่งกำลัง


เปรียบ กำลัง ดังบัวขาว ราวเมฆหมอก
ชี้ทางออก บอกทางไป ให้ความหวัง
จาก ฟ้าครึ้ม อึมฝน มืดหม่นบัง
กลับฉุดยั้ง กำลังคืน ยืนก้าวไป


ภาพวาด